Graanwatermolen in Schoor die afhing van de heerlijkheid van Mulck.

Volgens een oorkonde telde Hoegaarden in 1489 twaalf gehuchten: Opoverlaar, Kerkoverlaar, Bost, Ast, Rommersom, Elst, Nerm, Aalst, Kouberg, Schoor, Houtem en Hoksem. Kouberg en Schoor zijn thans verlaten.

Schoor, in 1140 score, is thans de naam voor akkers en weiden tussen het Meldertsveld en de Blotenberg, aan de eerste kromming van de Beek. Schoor was het domein van de Ridders van Schoor. Het laatste gebouw was de Molen die in 1865 afbrandde. Schoor, uit Germaans skaurno, betekent moeras. Het is één van de mooiste plekjes in Hoegaarden.

Raymond Billen, "Vertellers bundelen oude verhalen over vernieuwde watermolens", Het Nieuwsblad, 22.10.2016.
De molen van Overlaar is weer operationeel. Foto: Raymond Billen
Hoegaarden - Hoegaarden en Bierbeek werken samen een programma uit rond de (gerestaureerde) watermolens. Fred Versonnen en Wim Collin maken daarover verhalen die zullen voordragen in scholen en volwassenenorganisaties.
Het project Molenverhalen in Hoegaarden en Bierbeek volgt na een aantal succesvolle restauraties die watermolens. Molens in Hoksem en Overlaar bijvoorbeeld, zijn opnieuw in werking. Ze getuigen zijn een lange technologische evolutie. Molens kregen vaak centrale functie in de maatschappij en hebben veel invloed gehad op onze de geschiedenis, de economie, de techniek, de kunst, de volksdevotie, de taal, e.a. Een aantal vrijwilligers van de Gemeentelijke Erfgoedraad Bierbeek en van de Heemkundige Kring van Hoegaarden gaan samen op zoek naar archiefmateriaal over het bestaan en de betekenis van de Bierbeekse en Hoegaardse molens.
Een andere groep vrijwilligers, zowel in Bierbeek als in Hoegaarden, gaat op zoek naar verhalen over bestaande of verdwenen molens. Dit doen ze door mensen te interviewen en zo verhalen te sprokkelen. Er kan hiervoor worden samengewerkt met lokale verenigingen (seniorenbonden bijvoorbeeld) en met het woonzorgcentrum. Vanuit dit aangeleverde materiaal maken Fred Versonnen en Wim Collin verhalen voor de scholieren en de volwassenen. Hiervoor willen ze een „vertelavond" organiseren. De verdere uitwijding komt aan bod op de (deze maand verdaagde) cultuurraad in Hoegaarden.

J. Van der Velpen, "Hoegaarden en zijn gehuchten, topografisch, toponymisch en archeologisch", in: Eigen Schoon en de Brabander, XL, 1957, p. 28-52;
H. Van Nerum, "De molens te Hoegaarden", in: Alpaïdas, VIII, nr. 28, p. 24-28; nr. 29, p. 23-25 en IX, nr. 30, p. 24-26, nr. 31, p. 23-26 en nr. 32, p. 23-26;
M.A. Duwaerts e.a., "De molens in Brabant", Brussel, Dienst voor Geschiedkundige en Folkloristische Opzoekingen van de Provincie Brabant, 1961;
Herman Holemans, "Kadastergegevens: 1835-1985. Brabantse wind- en watermolens. Deel 4: arrondissement Leuven (A-L)", Kinrooi, Studiekring 'Ons Molenheem', 1993;
Frank Doperé, "De watermolens te Hoegaarden. Een technisch-historische benadering", in: Jaarboek-Mededelingen van de Geschied- en Oudheidkundige Kring voor Leuven en omgeving, jg. 31 (1991), p. 3-86, ill. plans;
G.K. Kockelberg, "Molens van Hoegaarden", in: Ons Molenheem, XXX, 2005, nr. 2, p. 36-41;
H. Van Nerum, "De molens te Hoegaarden. - Vroeger verschenen in "Alpaidis", in: Ons Molenheem, 1983, nr. 2, p. 11-14, nr. 3 (sept.), p. 25-30.
Paul Kempeneers, "Toponymie van gemeenten in Oost-Brabant. Hoegaardse wijken en gehuchten".

Persberichten
Raymond Billen, "Vertellers bundelen oude verhalen over vernieuwde watermolens", Het Nieuwsblad, 22.10.2016.