Bruyelle (Antoing), Wallonië - Henegouwen
- Naam
- Moulin de Bruyelle, Vieux Moulin, Moulin de Diesback, Moulin de Fontenoy
- Ligging
- Chemin du Vieux Moulin
7641 Bruyelle (Antoing)
au nord de Bruyelle
Wallonië - Henegouwen
- Gebouwd
- 16e eeuw
- Verdwenen
- voor 1900, onttakeld / 1918, vernield
- Type
- Stenen grondzeiler
- Functie
- Korenmolen
- Bescherming
- niet,
- Database nummer
- 5757
Karakteristiek
© Prentkaart Edit. E. Lespinne (coll. L. Denewet)
Beschrijving / geschiedenis
De "Moulin de Bruyelle", "Vieux Moulin", "Moulin de Pierre" of "moulin de Diesback" was een stenen torenmolen met een zeer dikke, cilindrische, natuurstenen romp, aan de Chemin du Vieux Moulin.
Hij werd gebouwd in de 16de eeuw.
Tijdens de veldslag van Fontenoy in 1745, observeerde de Franse koning Lodewijk XV vanuit de molen het slagveld. Een batterij van zes kanonnen was er geplaatst.
Al lang voor 1900 werd de molen buiten bedrijf genomen en onttakeld. Een gedateerde prentkaart uit 1911 toont ons een zeer gehavende romp. De Duitsers vernielden hem volledig in 1918. De molenberg bestaat nog en is thans begroeid met bomen.
Als souvenir werden rond 1900 een aantal prentkaarten uitgegeven. Deze uitgegeven door E. Lespinne draagt als opschrift: "Antoing.- Le Vieux Moulin de Bruyelles. Souvenir historique. (Bataille de Fontenoy). Op de andere prentkaart uit 1911 werd zelfs, ter herinnering, de benaming "Moulin de Fontenoy" opgegeven. Op deze uitgegeven door Guilmain en Soufflet, uit ca. 1900-1905, lezen we: "Environs d'Antoing. Le vieux Moulin de Bryelles (Bataille de 1745)"
Lieven DENEWET
-----------
Le Moulin de Bruyelle", "Vieux Moulin", "Moulin de Pierre" ou "moulin de Diesback" était un moulin à vent à tour cilindrique, bâti au 16e siècle.
Il se situait au nord du village, sur le rebord du plateau. Sa position dominait la plaine alluviale de l'Escaut d'une trentaine de mètes. Isolé au milieu des campagnes, il n'était accessible que par un mauvais chemin de campagne.
Pendant la betaille de Fontenoy en 1745, le roi français Louis XV observa la bataille du moulin. Une batterie de six canons y était installée.
En 1900, il ne restait q'un fût très dégradé.
Détruit par les allemands en 1918.
Il existe encore la butte de terre en forme de terrain vague comme dernier vestige du moulin à vent.
Il n'en reste que des traces très ténues.
Gérard BAVAY
Literatuur
"Moulins en Hainaut", Bruxelles, Crédit Communal, 1987.
Fernand Chantry, "Moulins du Hainaut", Antoing, 1987.
Gérard Bavay, "Patrimoine et histoire des moulins en Hainaut - Inventaire descriptif", Mons, Hannonia, 2008. (Analectes d'histoire du Hainaut, tome XI), p. 581.
Overige foto's
