Molen van de Meulenwalle
westzijde
vroegere boerderij Paul Cambron
kadasterperceel F222
De molen van de Meulewalle was een houten korenwindmolen op de westzijde van de Zevekotestraat, nabij de boerderij die in de tweede helft van de 20ste eeuw werd uitgebaat door Paul Cambron.
Alhoewel de molen al voor 1775 verdwenen was (we zien hem niet meer op de Ferrariskaart), werd de hoogte op het kadasterperceel F222 in de 20ste eeuw in de volksmond nog steeds "Meulewalle" genoemd. Toen de molen verdwenen was, geraakte dit perceel bebost en kreeg de benaming "Vossenwalleken". In 1923 werd dat bos uitgeroeid en de verhevenheid afgevoerd, om er zaailand van te maken.
Lieven DENEWET & Remy DUFLOU
E. Vanden Bussche, "Histoire de Vlamertinghe en Flandre", Brugge, 1879.
Remy Duflou "Geschiedenis van Vlamertinge", Langemark, Vonksteen, 1956.
John Verpaalen, Molens van de frontstreek, Koksijde, De Klaproos, 1995.
Jozef Maes, "In memoriam Pierre Veys en Vlamertingse molens", De Belgische Molenaar, 22.02.1976.
De inhoud van deze pagina's is niet printbaar.