Stampkot op Walle

Het Stampkot op Walle was een houten oliewindmolen aan de oostzijde van Walle (nr. 113), iets ten noorden van het uiteinde van de Condédreef. Hij stond waar nu het bedrijf Quinz & Milan Designers gevestigd is (voorheen de tapijtfabriek BIXC).

De staakoliemolen werd voor 1726 werd opgericht. We zien hem getekend, samen met de andere molen van Walle en de Wallekapel, in het "Rentebouck van de heerelichede van Walle..." door J. De Fraeye uit 1726.
Tevens zien we hem in het boek van het Mosschiertiend uit 1755 en op de Ferrariskaart van ca. 1775 met het bruin symbool van een staakmolen.

De molen hoorde toe aan de heer van Walle. In 1762 was dat de heer Petipas. De molen was toen in cijns gegeven aan Philippus Van Ackere.

De molen werd wellicht, net zoals de "Nieuw-Molen", in 1792 vernield door generaal Jarry.

Pierre MATTELAER

Archieven
Rijksarchief Kortrijk, Archief schepenbanken tweede reeks, nr. 525. "Rentebouck van de heerelichede van Walle..." door J. De Fraeye (1726).
Rijksarchief Kortrijk, Oud stadsarchief Kortrijk, nr. 1204.
Landboek Kortrijk-Buiten door Steur (1770). (kanton XI, nr. 1147)
"Beschryvinge ende Consistentie van de Mosschere Thiende" door F. De Bal (1755).
Rijksarchief Kortrijk, Archief van de O.-L.-Vrouwekerk, nr. 93 (kanton III, nr. 559)

Werken
Mattelaer Pierre, "De Kortrijkse molens", De Leiegouw, XVIII, 1976, p. 323-352.
Mattelaer Pierre, De windmolens van Kortrijk, De Leiegouw, LIII, 2011, 1, p. 5-77 (48-49).