De Lindemolen was een houten korenwindmolen aan de zuidzijde van de Tuileboomstraat, in de wijk de Linde (vandaar de molenaar).

De staakmolen werd vermoedelijk in 1720 of 1726 in Emelgem gebouwd. Hij stond op het kruispunt van de Baronstraat en Reperstraat en werd (te Emelgem) het laatst begaan door de gebroeders Jozef en Gerard Buyse, die het zogenaamde "Buyse's hoveke" bewoonden (afgebroken rond 2000). De eigenares, weduwe J. Debosschere-Verhamme, verkocht de houten staakmolen na de eerste wereldoorlog aan Henricus Declerck.

Henri Declercq liet de molen in 1920 naar Sint-Eloois-Winkel overbrengen en aan de Tuileboomstraat opbouwen. De Lindemolen werd zwaar beschadigd tijdens beschietingen in 1940, maar kon na de nodige herstellingen opnieuw malen tot hij in 1958 werd stilgelegd. In 1961 kocht de gemeente de molen aan en restaureerde hem in 1966-1967.

Eigenaars:
- 1920, opbouw: Debock-Declercq Jan, molenaar te Sint-Eloois-Winkel
- 13.08.1925, verkoop: Neyrinck Jules (°Schuiferskapelle 06.12.1881, +Izegem 27.10.1960, gehuwd met Alida Minne), werkman te Schuiferskapelle (notaris Demeyere)
- 15.10.1957, verkoop: Neyrinck-Bruneel Maurice Triphon, landbouwer te Lendelede (notaris Donck)
- 25.11.1961, verkoop: (van het gebouw) Gemeente Sint-Eloois-Winkel (notaris Destrooper)

Op donderdag 3 juni 1971 waaide de Lindemolen om.  De nog gebruikbare materialen werden weggeborgen.  De gemeenteraad van Sint-Eloois-Winkel besliste, onder burgemeester R. Carton, reeds in 1971 om op de bestaande teerlingen een nieuwe molen te bouwen. Ook de poging tot heropbouw in 1978 mislukte. Enkele onderdelen (de standaard, de steenbalk, de twee bovenwielen en de molenstenn), bleven bewaard en zijn herbruikbaar.

Deze korenmolen zou in de toekomst aan de Muizelstraat heropgebouwd worden, nabij de autoweg Kortrijk-Brugge. De uitvoering laat evenwel op zich wachten, maar de fundamenten zijn al gegoten.

Lieven DENEWET

C. Devyt, Westvlaamse windmolens. Inventaris volgens de toestand op 1 januari 1965, Brugge, 1966.
Luc Devliegher, De molens in West-Vlaanderen, Tielt/Weesp, 1984, p. 292-295 (Kunstpatrimonium van West-Vlaanderen, 9);
Luc Devliegher, De Lindemolen te Sint-Eloois-Winkel, in: Biekorf, LXXII, 1971, p. 365-369;
C. Devyt, Onze windmolens in 1971, in: Biekorf, 1971.
R. Carton, Geschiedenis van de 'Lindemolen', in: Praktische Gids Sint-Eloois-Winkel, IV, 1968, afl. 2, overgenomen in: Molenecho's, VI, 1978, 4, p. 25-28;
De Pieters' molen herrijst... nog eens" in: Familia Denys, afl. 18-19, 1972, p. 8-10;
R. Carton, Zingende wieken, in Praktische gids, nr. 3, 1965.
R. Herman, Oude verdwenen Emelgemse molens. Zaagmolen Debosschere. Pieters' molen, in: Ten Mandere, VI, 1966, 3, p. 30-35;
R. Carton, Sint-Eloois-Winkel in oude prentkaarten, Zaltbommel, 1975;
Pieter Declercq, De oude molens van Izegem, Ten Mandere nr. 1, 1/1, 1960, p. 22-36 en nr. 2, 1-2, 1960, p. 9-21.
Herman Holemans, West-Vlaamse wind- en watermolens. Kadastergegevens 1835-1990. Deel 7. Gemeenten S-U, Opwijk, Studiekring Ons Molenheem, 2003.
L. Denewet - L. Goeminne, Molenmakers in Vlaanderen. Het werkboek van Coussée uit Meulebeke (1881-1911), Molenecho's. Vlaams tijdschrift voor molinologie, jg. 22, nr. 3-4 (speciaal themanummer 7), 1994, p. 108-331.
Lorthiois Jacques, "Flandre Occidentale. Meuniers et moulins de West-Flandre", L'Intermédiaire des Généalogistes, n° 170, XXIX, 1974, 2, p. 116-126 (123).
M.V. "Sint-Eloois-Winkel. De molen van het Lindeke", in: Brugfina (Orgaan van de culturele en sportclub van het Financiepersoneel. Gewest Brugge), XXII, 1972, nr. 223, p. 4-5.
Mededeling Paul Callens, 15.11.2011

Persberichten
De Lindemolen te Sint-Eloois-Winkel wordt gerestaureerd, in: Het Laatste Nieuws, 2 november 1966;
T.I., Wederopbouw van Lindemolen te Sint-Eloois-Winkel kost 5 miljoen, in: Het Volk,27 juni 1978;
HWR, Ook interesse in Sint-Eloois-Winkel, in: Het Nieuwsblad, 15.12.2007.