Kemmelmolen

De Kemmelmolen was een houten korenwindmolen die voor 1583 werd gebouwd (vermelding; "eenen coorenwyntmuelen ghen. Den Kemelmuelen").
Er werd in 1636 octrooi verleend aan Jacques Mahieu uit Nieuwkerke voor een korenwindmolen op "Kemmelplaetse". Deze werd vervoerd naar de Lettenberg. De reden was wellicht de te geringe windvang in het Kemmelse dorpscentrum dat in een dal is gelegen.
In een erfenisakte uit 1789 worden zowel de Kemmelmolen als de Lettenbergmolen vermeld, zodat beide molens niet dezelfde waren.
De molen waaide om in de orkaan van 9 november 1800 ("tempeest", van 11 u 30 tot 15 u.). Hij kwam ondersteboven te staan: de kap in de grond en de "cruysplaeten" (kruisplaten) omhoog. De molenaar werd dood onder zijn molen teruggevonden.
Een hypothese is dat de molen daarna op de Kemmelberg is heropgebouwd (zie: Kemmel, Kemmelbergmolen).

Lieven DENEWET & Raymond SIX

Herman Holemans, West-Vlaamse wind- en watermolens. Kadastergegevens 1835-1980, Deel IV, Gemeenten K-L, Kinrooi, Studiekring Ons Molenheem, 1997.
John Verpaalen, Molens van de frontstreek, Koksijde, De Klaproos, 1995.
Hubert Masquelin & Raymond Six, "Molens in het Heuvelland", in: "Bijdragen ter herdenking aan Hubert Masquelin", Heuvelland, 2011, p. 128.