Hoogakkermolen

De Hoogakkermolen, Molen Seynhaeve of Het Stampkot was een houten oliewindmolen aan de zuidzijde van de Lichterveldsestraat (nr. 99), op 2,1 kilometer ten noordwesten van de kerk van Koolskamp, nabij de grens met Lichtervelde.

De staakmolen werd in 1786 gebouwd. Pieter Joseph David had daartoe op 23 september 1786 het octrooi bekomen van de Oostenrijkse keizer Jozef II om een oleiwindmolen op te richten in de parochei Koolskamp, in het Brugse Vrije, op een terrein dat hem toebehoort, langs de weg naar Lichtervelde. De molen mocht maar opgericht worden op tweehonderd stappen van de grote weg, mits jaarlijks te betalen aan de Ontvanger-Generaal van de Domeinen in het kwartier van Brugge, een hoet (mud) koren, te berekenen op de koers van het moment, zolang de molen zal bestaan. De molen moest opgericht worden binnen het jaatr, anders verviel de vergunning.

Pieter Jozef David was afkomstig van Oostrozebeke. Hij was geboren in Lendelede in 1757. Hij was de zoon van Franciscus en van Catharina Ver Eecke. Hij huwde met Regina Josepha Goosens, °Koolskamp 1763. Zij was de dochter van Judocus en van Maria Anna Vandendriessche.

Hun kinderen:
- Dorothea ° Koolskamp 17 juli 1786.
- Joannes °Koolskamp 22 november 1787. Hij stierf in Koolskamp op 22 april 1792.
-Carolus, °Koolskamp 23 februari 1790. Hij overleed in Koolskamp op 12 januair 1794.
- Franciscus, °Koolskamp 2 maaert 1792, werd olieslager. Hij huwde op 27 april 1831 met de dienstmeid Florentine Vandewalle. Het koppel ging naar Zwevezele wonen waar hij stierf op 27 januari 1839
- Francisca, °Koolskamp 15 juli 1794. Ze overleed in Koolskamp  op 11 april 1797.
- Regina Francisca, °Koolskamp 15 juli 1799. Ze stierf in Koolskamp op 1 februari 1800.

Pieter Jozef David overleed in Koolkskamp op 31 mei 1799. Op 30 mei 1800 hertrouwde Regina met haar knecht Franciscus Seynhaeve, °Ingelmunster 1768. Hij was de zoon van Silvester en van Anna Francisca Ameye. Door dit huwelijk kon Regina de olieslagerij in eigen beheer verder doen draaien. Vanaf toen bleef de molen voorgoed in eigendom van de familie Seynhaeve en werd verder generaties lang door hen uitgebaat.

We vinden de molen aangeduid op:
- Atlas der Buurtwegen (ca. 1844) met het grondvlak van een staakmolen op teerlingen
- Topografische kaart van Ph. Vandermaelen (ca. 1855)
- Kadastrale kaart van P.C. Popp (ca. 1855) met het grondvlak van een staakmolen op teerlingen.

De windmolen werd in 1913 gesloopt. 

De molenwal (later ingericht als aardappelkelder) en de voormalige molenaarswoning ten oosten van de molen, een eenlaags volume van zes traveeën onder zadeldak, bestaan nog. Deze hoeve is vastgesteld als bouwkundig erfgoed.

Opeenvolgende eigenaars:
- 1786, opbouw: David Pieter Joseph uit Oostkerke
- voor 1799, erfenis: de weduwe (overlijden van Pieter David)
- 1799, huwelijk: de weduwe van David Pieter met Seynhaeve Frans
- voor 1834, eigenaar: Seynhaeve Frans, olieslager te Koolskamp
- 26.01.1892, erfenis: de kinderen (overlijden van Seynhaeve Frans)
- 22.03.1892, deling: Seynhaeve-Dubaere Henri, olieslager te Koolskamp (notaris Desaegher)
- 31.12.1902, erfenis: de weduwe en de kinderen (overlijden van Henri Seynhaeve)

Lieven DENEWET & Herman HOLEMANS

Over de molenaarswoning (Benjamin Boone & Pieter Santy, Agentschap Onroerend Erfgoed)
Lichterveldsestraat nr. 99. Voormalige molenaarswoning van de in 1786 door Pieter David gebouwde "Hoogakkermolen" of "Seynhaeve's molen". Ook "'t stampkot" geheten omwille van zijn functie als oliemolen. In 1799 hertrouwt zijn weduwe met Frans Seynaeve, zijn nakomelingen blijven er 180 jaar wonen. Gebouwen op de Atlas der Buurtwegen (1846) in huidige constellatie afgebeeld. Het woonhuis is later nog enkele traveeën verlengd en de houten staakmolen ten westen van het woonhuis wordt circa 1913 afgebroken. Thans eenlaags volume van zes traveeën onder zadeldak (nok schuin ten opzichte van de straat) met parallel en vernieuwd achterliggend volume. Witgeschilderde voorgevel met getoogde vensteropeningen onder strek met vernieuwd schrijnwerk (T-ramen en luiken), aangepaste deuropening onder houten latei. Naar verluidt bewaarde oude molenwal en aardappelkelder.

Archieven
- Algemeen Rijksarchief Brussel, Financiële Raad, nr. 1928 (optichtingsoctrooi, 23.09.1786)
- Atlas der Buurtwegen (ca. 1844)
- Topografische kaart van Ph. Vandermaelen (ca. 1855)
- Kadastrale kaart van P.C. Popp (ca. 1855)
- Kadasterarchief West-Vlaanderen, 207: Mutatieschetsen, Koolskamp.

Werken
- De Flou K., Woordenboek der toponymie van westelijk Vlaanderen, Vlaamsch Artesië, het land van den Hoek, de graafschappen Guines en Boulogne, en een gedeelte van het graafschap Ponthieu, Deel II, Brugge, 1921, kolom 1037.
- Dendooven L., Dit is West-Vlaanderen. Steden, gemeenten, bevolking, 1960, p. 799.
- Van Acker L., Vervenne A. & Callewaert A., Geschiedenis van Koolskamp, Koolskamp, 1996.
- [Vervenne A.], Oude hoeven en hun bewoners te Koolskamp, Ardooie, 1997, p. 56-63.
- Santy P. & Boone B., m.m.v. Callaert G., Inventaris van het bouwkundig erfgoed, Provincie West-Vlaanderen, Gemeente Ardooie met deelgemeente Koolskamp, Bouwen door de eeuwen heen in Vlaanderen WVL44, 2010.
- Herman Holemans, West-Vlaamse wind- en watermolens. Kadastergegevens 1835-1980, Deel IV, Gemeenten K-L, Kinrooi, Studiekring Ons Molenheem, 1997.
- José Tyteca, "Het dagboek van Jérome Seynhaeve. Provincie West-Vlaanderen lanceert nieuwe educatieve projecten over WO1", De Weekdbode, ed. Roeselare, p. 43.