De Molen De Stoop was een houten achtkante oliewindmolen aan de oostzijde van de  Aarselestraat (nr. 39), de vroegere Hoogstraat, Dentergemstraat, Statiestraat.

Hij werd rond 1804 opgetrokken, oprichtingsjaar van het nog bestaande molenaarshuis.

In de Gazette van Gend van 18 december 1823 en van 1 januari 1824 verscheen de volgende verkoopsadvertentie: "Openbaerlyk te koopen tot Aerseele een schoon Woonhuys (...) en Olie-wind-molen, alles onlangs uyt den grond nieuw-gebouwd in steen en panne, (...) gestaen en gelegen te Aerseele, dicht aen het dorp en aen de steenweg leydende van Deynse nae Thielt". Verblijf op 24 december 1823 in het Wethuys op de plaats van Aarsele. Zich wenden tot notaris van den Driessche te Aarsele of dhr. Mulle, "agent van affairens" te Dentergem.

Koper was Jan De Stoop. Hij kreeg in 1828 de toestemming van het Hollands bestuur de molen in te richten als graan- en moutmolen. Op het primitief kadasterplan (ca. 1830) werd een haaks bijgebouw aan de zuidzijde weergegeven, thans nog bewaard.

De houten oliemolen brandde af op 24 december 1834. Op een nabijgelegen terrein (perceel C98b) liet Jan De Stoop een stenen oliewindmolen bouwen. Hij had daartoe op 17 maart 1835 de toestemming gekregen van de Bestendige Deputatie van de provincie West-Vlaanderen.

Het molenaarshuis en het bijgebouw zijn tot op heden bewaard gebleven en opgenomen in de vastgestelde lijst van het bouwkundig erfgoed.

Zie verder: Aarsele, Molen Van Parijs, Molen Bearelle

Lieven DENEWET & Herman HOLEMANS

Architecturale beschrijving van het molenaarshuis (Agentschap Onroerend Erfgoed)

Molenaarshuis met schuurtje / pakhuis in het verlengde, diagonaal ten opzichte van de rooilijn gelegen. Donkerrood geschilderd en verankerd bakstenen woonhuis van zes traveeën en één bouwlaag, met grijsgeschilderde plint, onder zadeldak in Vlaamse pannen. Identieke noord- en zuidgevel onder houten kroonlijst en gepleisterde band.
Rechthoekige muuropeningen met gepleisterde venster- en natuurstenen deuromlijstingen. Vernieuwde natuurstenen onderdorpels, nieuwe ramen, deuren en luiken (kunststof). Westelijke zijgevel in grijsgeschilderde cementering met voegwerkimitatie, halfrond venstertje, geveltop met smeedijzeren sieranker waarin jaartal "1804". Oostelijke zijgevel met restant van een houten kruiskozijn. Verankerd bakstenen schuurtje of pakhuis onder zadeldak (Vlaamse pannen) in het verlengde ten oosten, latere ophoging met tweede bouwlaag met rondboogvenstertjes. Haaks bijgebouw ten zuiden, sterk gerenoveerd met gedichte en gewijzigde openingen, hoort thans bij nr. 41. Vastgesteld als bouwkundig erfgoed

Zie verder: Aarsele, Molen Van Parijs, Molen Bearelle.

Lieven DENEWET & Herman HOLEMANS

Gedrukte bronnen
"Gazette van Gend" nr. 1253 van 18.12.1823; nr. 1257 van 01.01.1824 (verkoopsadvertentie)

Werken
"Aarsele. Verleden en heden", Aarsele, 1979;
Jan De Ketelaere, "Herinneringen aan Bearelles molen te Aarsele", Mededelingenblad Werkgroep West-Vlaamse Molens, XVI, 2000, p. 150-152.
Herman Holemans, "Westvlaamse wind- en watermolens. Kadastergegevens 1835-1990. Deel 1. Gemeenten A-B", Kinrooi, Studiekring Ons Molenheem, 1993.
Archief Onroerend Erfgoed West-Vlaanderen, Archiefnr. W/00695.
Kadasterarchief West-Vlaanderen, 207: Mutatieschetsen, Aarsele, 1836/12, 1957/49, 1963/22.
A. Braet, "Aarsele", in: F. Hollevoet, Als straten gaan... praten, Tielt, 2005, p. 10.
G. Callaert & P. Santy m.m.v. B. Boone, K. Devooght & S. Moeykens, Inventaris van het bouwkundig erfgoed, Provincie West-Vlaanderen, Gemeente Tielt, Deel I: Stad Tielt (straten A-R), Deel II: Stad Tielt (straten S-Z), Deelgemeenten Aarsele, Kanegem en Schuiferskapelle, Bouwen door de eeuwen heen in Vlaanderen WVL29, 2007.