De Molen van de Meerskant was een stenen graanwindmolen aan de zuidzijde van  Meerskant (straat, nr. 107), in het gelijknamig gehucht.
De molen werd samen met de molenaarswoning rond 1804 gebouwd in opdracht van het Armbestuur van Zele.
Naast de windmolen stond een rosmolen om ook in windstille periodes te kunnen malen.

Al in 1838 verdween de molen. Hij staat niet meer afgebeeld in de Atlas der Buurtwegen (ca. 1842) en de kadastrale kaart van P.C. Popp (ca. 1855), maar vreemd genoeg wel op de kaart van Ph. Vandermaelen (ca. 1850) met het algemeen windmolensymbool.

Vermoedelijk was zijn te dichte ligging bij de straat de reden dat hij gesloopt moest worden. In tegenstelling tot houten windmolens laat een stenen windmolen zich niet zomaar verplaatsen.

Lieven DENEWET & Herman HOLEMANS

Archieven en landkaarten
- Atlas der Buurtwegen (ca. 1842) (niet aangeduid)
- Topografische kaart van Ph. Vandermaelen (ca. 1850)
- Kadastrale kaart van P.C. Popp (ca. 1855) (niet aangeduid)

Werken
- F. De Potter & J. Broeckaert, "Geschiedenis van de Gemeenten der Provincie Oostvlaanderen, 4e reeks, Arrondissement Dendermonde, 3e deel, Wetteren, Wichelen, Wieze, Zele", Gent, C. Annoot-Braeckman, 1893, p. 19.
- Albert Coucke, "(Zeelse molens). IV. De Armenmolens in Zele", Heem- en Oudheidkundige Kring van Zele. Jaarboek 1988, p. 52-56.
- H. Holemans, "Oostvlaamse wind- en watermolens. Kadastergegevens 1835-1990. Deel 8. Gemeenten U-Z", Opwijk, Studiekring "Ons Molenheem", Opwijk, 2008.
- "Inventaris van de wind- en watermolens in de provincie Oost-Vlaanderen naar gegevens van het Archief van het Kadaster. Derde aflevering. De arrondissementen Oudenaarde en Sint-Niklaas", in: Kultureel Jaarboek voor de provincie Oost-Vlaanderen, XVI, 1962, 2 (Gent, 1963).