Molenechos's Homepage Molenechos.org

Zele, Vlaanderen - Oost-Vlaanderen

Verdwenen molen

karakteristiek

Naam
Limitemolen
Ligging
Hansevelde 124
9240 Zele
3,2 km ten O v.d. kerk
kadasterperceel B32
Vlaanderen - Oost-Vlaanderen
toon op kaart
Gebouwd
voor 1830
Verdwenen
1913, sloop
Type
Stenen windmolen
Functie
Oliemolen
Database nummer
6560
© De vroegere molenaarswoning. Foto Helena DuchĂȘne, 01.06.2006

Beschrijving / geschiedenis

De Limitemolen was een stenen oliewindmolen die voor 1830 werd opgetrokken op Hansevelde, bij het huidige huisnummer 124, op 3,2 km ten oosten van de kerk van Zele.

Eigenaars na 1830:
- voor 1834, eigenaar: a) Scheirs Karel, de weduwe, landbouwster te Zele en b) (met recht van opstal) Vermeire Francis, olieslager te Hamme
- 1836, verkoop (van de grond) Vermeire Francis, olieslager te Hamme (grond en gebouw werden aldus verenigd onder één eigenaar)
- 25.04.K1840, verkoop: Van de Voorde Francis Leopold, olieslager te Hamme (notaris De Kepper)
- 1860, verkoop: (registratie op 22.05.1860): De Beule-De Beule Gustaaf François, olieslager te Zele (notaris Landuyt)
- 17.05.1878, erfenis: de weduwe en de kinderen (overlijden van Gustaaf De Beule)
- 23.03.1902, erfenis: de kinderen (overlijden van de weduwe van Gustaaf De Beule)

De windmolen werd in 1913 gesloopt.

De vroegere molenaarswoning bestaat nog: het is een boerenhuisje, heden in gebruik als tuinhuisje bij nummer 122. Het gebouw is opgenomen in de vastgestelde inventaris van het bouwkundig erfgoed.

Architecturale beschrijving van het vroegere boerenhuisje (molenaarswoning) (Agentschap Onroerend Erfgoed)
Met de rugzijde aan de straat palende kleine woning van drie traveeën en een bouwlaag onder mank zadeldak (Vlaamse pannen). In kern teruggaand op twee minstens tot het begin van de 19de eeuw opklimmende huisjes, die in 1867 werden samengevoegd en in 1888 vergroot tot het huidige volume. Zuidelijk georiënteerde voorgevel, lage achtergevel onder verlengd achterdakschild. Geel gekleurde baksteenbouw op gepikte plint met houten verankeringen. Laag korfboogdeurtje, vensters met houten latei. Linker zijaanbouw onder lessenaarsdak zijdelings verlicht door een halfrond venster met ijzeren tracering.
Het interieur bewaart grosso modo de oorspronkelijke indeling evenals een aantal interieurelementen, zoals onder meer blauwe vierkante vloertegels, een typische brede Vlaamse haard met haardlijst en samengestelde balkenlaag in de woonkamer.

Literatuur

H. Holemans, "Oostvlaamse wind- en watermolens. Kadastergegevens 1835-1990. Deel 8. Gemeenten U-Z", Opwijk, Studiekring "Ons Molenheem", Opwijk, 2008, p. 70.
"Inventaris van de wind- en watermolens in de provincie Oost-Vlaanderen naar gegevens van het Archief van het Kadaster. Derde aflevering. De arrondissementen Oudenaarde en Sint-Niklaas", in: Kultureel Jaarboek voor de provincie Oost-Vlaanderen, XVI, 1962, 2 (Gent, 1963), p. 181-182.
Coene F., De “Rosseelsmolen”is niet meer!, (Heem- en Oudheidkundige Kring Zele, Jaarboek Nr. 31, 2000, p. 106, 123-126).