Hazewindmolen

De Hazewindmolen was een houten korenwindmolen die in 1634 werd gebouwd aan de huidige Hazewindmolenstraat, ten zuiden van de Brugse Heerweg. Naast de molen stond in 1834 een rosmolen.

We zien de molen aangeduid op de Ferrariskaart met het bruin symbool van een staakmolen, in de Atlas der Buurtwegen (ca. 1844) als "hazewindmolen Moulin", op de kaart Vandermaelen met de afwijkende benaming "Haegen Veld M(ouli)n" en op de kadastrale kaart van P.C. Popp als "Hazewind Molen".

Eigenaars na 1834:
- voor 1834, eigenaar: Vanthuyne-Van Honsebrouck Jacob, molenaar te Merkem
- later, erfenis: de weduwe en de kinderen (de kinderen: a) Vanthuyne Pierre-Jean, te Vladslo, b) Vanthuyne Cathérine, te Vladslo, c) Vanthuyne Clement, te Vladslo, d) Vanthuyne Louis, te Vladslo, e) Vanthuyne Constantin, te Vladslo en f) Vanthuyne Barbe, te Vladslo (overlijden van Jacob Vanthuyne)
- 05.05.1834, verkoop: Meesseman Jan, molenaar te Vladslo (notaris Holvoet - windmolen en rosmolen).
- later, erfenis: en de kinderen (overlijden van de echtgenote van Jan Meesseman)
- 25.09.1865, verkoop: Proot-Vanrykeghem Ferdinand Benedictus, landbouwer te Vladslo (notaris Deseck)
- 16.05.1881, verkoop: Proot Charles Louis, zonder beroep te Vladslo (notaris Wauters)
- 03.11.1884, verkoop: Proot Desiré (huwde op 11.02.1885 met Proot Prudence), molenaar te Vladslo (notaris Wauters).

De staakmolen werd in 1914-1918 vernield.

De hoeve "Hazewindmolen" (waar de molen vroeger stond) en de Hazewindmolenstraat (in de nabijheid) herinneren ons nog aan de verdwenen molen.

Lieven DENEWET & Herman HOLEMANS

Herman Holemans, West-Vlaamse wind- en watermolens. Kadastergegevens 1835-1990. Deel 8. Gemeenten V-Z , Opwijk, Studiekring Ons Molenheem, 2005.
Stadsarchief Diksmuide, Bestand wederopbouw Diksmuide na 1914-1918, aanleg- en rooilijnenplan Vladslo (niet genummerd).
Demoen H., Het Diksmuidse van toen, Een verzameling beknopte historische gegevens, aangevuld met historische foto's en prentbriefkaarten, Brugge, 1984, p. 150-155.
Gesquière G., De geschiedenis van Werken, Klerken, Esen, woumen en Vladslo voor 1550, een inleidende studie, academiejaar 1979-1980 (oefening tweede kandidatuur geschiedenis aan de KULAK).
Notebaert A., Neumann C. e.a., Inventaris van het archief van de Dienst der Verwoeste Gewesten, Algemeen Rijksarchief, Brussel, 1986.
Peeters I., Gemeente Vladslo, s.l., 1952
Priem V., Kastelen en landhuizen in de Westhoek, deel 2, Ieper, 1998, p. 22-25.
Symoen R., Toponymie in het Oude Vladslo-Ambacht, in Den Dyzere, jg. 1, nr. 3, 1982, p. 107-108.
Vlaemynck J., Duitse stellingen te Diksmuide, Esen en Vladslo (10 november 1917 tot einde februari 1918), in Den Dyzere, jaargang 1, nr. 1, 1982, p. 8-16.
H. Missiaen & P. Vanneste m.m.v. F. Gherardts & O. Scheir, Inventaris van het bouwkundig erfgoed, Provincie West-Vlaanderen, Gemeente Diksmuide, Deel I: Deelgemeenten Diksmuide, Beerst, Esen, Kaaskerke, Keiem en Lampernisse, Deel II: Deelgemeenten Leke, Nieuwkapelle, Oostkerke, Oudekapelle, Pervijze, Sint-Jacobskapelle, Stuivekenskerke, Vladslo en Woumen, Bouwen door de eeuwen heen in Vlaanderen WVL18", 2005.