De molen Gheraert (naar de laatste molenaar) of Moulin Rose (benaming door de Fransen in de eerste wereldoorlog) stond aan de noordoostzijde van de Sasstraat (nr. 4), nabij de kruising met de Molenstraat.

Hij werd voor 1834 opgericht als een houten korenwindmolen.

Eigenaars na 1830:
- voor 1834, eigenaar: Cailliau Jan-Baptist, molenaar te Boezinge
- 07.08.1851, deling: Cailliau-Delcambre Carolus Josephus, molenaar te Boezinge (notaris Titeca)
- later, erfenis: de kinderen
- 03.10.1879, verkoop: a) Delcambre Justine, b) Delcambre Prudencius René, c) Delcambre Antonius Lodewijk en d) Delcambre Evariste, kooplieden te Langemarken (notaris Titeca - graan- en oliewindmolen)
- 28.12.1884, erfenis: a) Delcambre Justina, b) Delcambre Prudentius René, de erfgenamen, c) Delcambre Antonius Lodewijk en d) Delcambre Evariste (overlijden van Prudentius René Delcambre)
- 02.02.1890, erfenis: a) Delcambre Justine, b) Delcambre Prudentius René, de erfgenamen, c) Delcambre Antonius Lodewijk, de erfgenamen en d) Delcambre Evariste (overlijden van Antonius Jozef Delcambre)
- 26.08.1892, verkoop: Delcambre Justine, zonder beroep te Langemark (notaris De Tavernier)
- 20.05.1897, erfenis: Ghyselen-Van Kemmelbeke Arthur, zonder beroep te Boezinge (overlijden van Justine Delcambre).

De laatste windmolenaar was Charles Louis Gheraert. Blijkens een lijst, gepubliceerd in De Belgische Molenaar van 18 december 1909, was deze molenaar aangesloten bij de onderlinge verzekeringsmaatschappij "Vereenigde Molenaars", waar hij zijn molen voor 3580 frank had laten verzekeren.

De grote en hoge windmolen werd in 1914 vernield. Op Duitse stafkaaten stond hij aangeduid als "Steinerne Mühle". De Fransen doopten de puinhopen om tot "Moulin Rose".

Na de eerste wereldoorlog werd ter vervanging een mechanische maalderij gebouwd, gelegen aan het kanaal Ieper-IJzer, nabij het kruispunt van de baan Ieper-Diksmuide, met de weg Langemark-Boezinge, op de hoek van de Molenstraat (nr. 1) en de Barmstraat (nr. 2). De maalderij werd destijds uitgerust met onder meer een graanreiniger, een koppel maalstenen, een haverbreker, een bonenbreker, vijf cilindermolens (voor de productie van tarwebloem), zeven builmolens en zakkenlift. Voor de aandrijving van dit materieel zorgde een zuiggasmotor (70 pk).

Het complex bestaande uit een herenhuis met achterliggend maalderijcomplex en aanleunend woonhuis, bestaat nog en is opgenomen in de vastgestelde inventaris van het bouwkundig erfgoed.

John VERPAALEN, Lieven DENEWET & Herman HOLEMANS

Archieven
Provinciaal Archief Brugge, A3-GB/1998-43-b. (mededeling Frank Becuwe, 28.10.2011).

Werken
John Verpaalen, "Molens van de frontstreek", Koksijde, De Klaproos, 1995.
Herman Holemans, "Westvlaamse wind- en watermolens. Kadastergegevens 1835-1990. Deel 1. Gemeenten A-B", Kinrooi, Studiekring Ons Molenheem, 1993.
R. Baccarne & J. Steen, "Boezinge 1914-1918, Gasaanval 2e slag om Ieper", [1978].
A.-M. Delepiere, M. Huys & M. Lion, "Inventaris van het cultuurbezit in België, Architectuur, Provincie West-Vlaanderen, Arrondissement Ieper, Kanton Ieper, Bouwen door de eeuwen heen in Vlaanderen 11N1", Brussel - Turnhout, 1987.