Molen Delva

Molen Delva was een houten oliewindmolen die voor 1775 werd opgericht aan de westzijde van de Geluwestraat, gehucht De Reke (kadasterperceel A628), op 1,1 km ten noordoosten van de kerk. We vinden hem aangeduid op de Ferrariskaart van ca. 1775 met het bruin symbool van een staakmolen. Aan de overzijde van de straat, op het kadasterperceel A630,  bevond zich een andere staakoliemolen, eigendom van dezelfde familie Delva.

Eigenaars sinds 1833:
- voor 1833, eigenaar: Delva Fidelis Amandus, te Wervik
- 07.01.1833, erfenis: a) Delva François Fidèle, handelaar te Wervik, b) Delva Amand Henri, handelaar te Wervik, c) Delva Clementine, echtgenote Rembray te Moorsele, d) Delva Sabine Josèphe, minderjarige te Wervik en e) Delva Florimond Désiré, minderjarige te Wervik (overlijden van Fidelis)
- 23.10.1840, deling: Delva-Vandenberghe Florimondus Désiré, koopman te Wervik (notaris Forrest).

De staakmolen verdween reeds in 1858.

Lieven DENEWET & Herman HOLEMANS

Herman Holemans, "West-Vlaamse wind- en watermolens. Kadastergegevens 1835-1990. Deel 8. Gemeenten V-Z , Opwijk, Studiekring Ons Molenheem, 2005, p. 46-47.
J. Maes, "Wervikse Molens", in: De Belgische Molenaar, LIX, 1959, p. 156, p. 190-192.
J. Maes, "Nog over Wervikse molens", in: De Belgische Molenaar, LVII, 1962, p. 127.
R. Defrancq, Bijdragen tot de geschiedenis van Wervik, 1960, 128 p.; vol. 2, 1961, 225 p.; vol. 3, 1966, 267 -XXX p.