Sloengemolen

De Sloengemolen was een houten korenwindmolen buiten de Menenpoort, de vroegere "Auwerpoorte" of "Hangwaertpoorte" in het oosten van Ieper. De benaming Sloengemolen was genoemd naar de plaats "de Sloenge", waar zich een diepe put of een diep moeras bevond. 

In 1381 ontving de stad Ieper jaarlijks 12 ponden parisis van deze molen: "Item vander Sloenge muelene buter Auwerpoorte naest der stede xij l. par."
De molen stond "naest der stede". Hij was dichter bij de Menenpoort en was groter dan de Welgedanemolen.

Het bezit van molen "de Slonge" buiten Ieper werd in 1527 betwist. Het kwam tot een proces voor de Raad van Vlaanderen en voor de Grote Raad van Mechelen.
Eiser was Jehan de Lichtervelde, heer van Beaurewaert, zwager van wijlen Ysabeau de Halewin.
De verweerders waren Josse de Halewin en de andere erven van de voornoemde Ysabeau de Halewin, Mattheeus Veranneman, deurwaarder, en de procureur-generaal voor de P.G. van Vlaanderen.
De rechtspartijen betwistten elkaar het bezit van diverse eigendommen uit de nalatenschap van van wijlen Ysabeau de Halewin (namelijk een huis in Ieper, genaamd “’t Schoonhuys”, benevens enig land en een molen buiten Ieper, genaamd “de Slonge”). Terzake verleende de Raad van Vlaanderen aan de verweerders brieven van complainte en de tenuitvoerlegging daarvan. Maar de eiser ging daartegen in beroep en vroeg de sequestratie van de goederen. De procureur-generaal vroeg de terugwijzing van de zaak naar de Raad van Vlaanderen.
Het vonnis van de Grote Raad van Mechelen gelaste de sequestratie en wees de hoofdzaak terug naar de Raad van Vlaanderen.

In de disrekening van Sint-Maartens uit 1563 staat hij ingeschreven als "de muelene gheseyt slonghe". Uit een processtuk van 1544 blijkt dat de naam alsdan een verouderde klank had: de klerk wijst daarop in zijn omschrijving "een muelene ghenaempt van ouden tyden de "sloengemuelne".

De Sloengemolen tussen 1563 en 1600. In 1636 bestond enkel nog de molenwal en leefde alleen zijn naam (in vervallen vorm) voort, in de beschrijving van "een hofstedeken met de sloughe meulen wal".

Lieven DENEWET

Archieven

Algemeen Rijksarchief Brussel, "Grote Raad van Mechelen", reg. 827, zaak nr. 76, f° 765-774, d.d. 07.12.1527, Franstalig)

Werken

Isidore Diegerick, "Les moulins d'Ypres en 1381", Annales de la Société d'Emulation, XV, 1857-1861, p. 31-32.
J.Th. de Smidt, et al. (ed.), "Chronologische lijsten van de geëxtendeerde sententiën berustende in het Archief van de Grote Raad van Mechelen", 6 dln., Brussel, Kon. Comm. voor de uitgave van oude wetten, 1966-1988, onder hoofdredactie van mr. J. Th. de Smidt (et alii), dl. II, 1504-1531 (1971), p. 432 (Betwist bezit van de molen "de Slonge" buiten Ieper).
K. De Flou, "Toponymie van Westelijk Vlaanderen..."
E. N(eylants), "De Sloenge molen te Ieper", Biekorf, 1978, 1-2, p. 52.
J. De Langhe, De Sloengemeulen te Ieper", Biekorf, 1978, 3-4, p. 113-114.
Paul Huys, "Windmolens op de stadsvesten van Ieper anno 1620", in: Molenecho's. Vlaams tijdschrift voor molinologie, april-juni 1998, jg. 26, nr.2, p. 98.
A.B., "Molens op de vesten van Ieper", Biekorf, jg. 89, 1989, p. 194.