Wieltjesmolen

De molen van het Wieltje was een houten korenwindmolen aan de noordzijde van de Brugseweg, ter hoogte van het huidige huisnummer 395, iets ten westen van het gehucht Wieltje, op 800 meter ten noordoosten van de kerk van Sint-Jan.

De staakmolen werd voor 1739 opgericht. We zien hem aangeduid op de Ferrariskaart van ca. 1775 met het bruin symbool van een staakmolen, onder de benaming "Wielke Molen" en op de kaart van Vandermalen (ca. 1850) onder de benaming "Koeks Molen".

 Opeenvolgende eigenaars sinds 1834:
- 1834, eigenaar: a) Decock Pieter Jan, molenaar te Sint-Jan en b) Decock Cathérine, wasster te Westrozebeke
- 27.01.1859, verkoop: Parret-Desmyttere Frederik, molenaar te Sint-Jan (notaris Van Eecke)
- 27.02.1884, erfenis: de weduwe en kinderen (overlijden van Frederik Parret)
- 11.09.1893, verkoop: a) Parret Polydore; b) Parret Emma en c) Parret Achiel (notaris Vandermeersch - houten windmolen).

De staakmolen werd in 1901 gesloopt. Op het gehucht het Wieltje vonden tijdens de eerste wereldoorlog hevige gevechten plaats, maar de Wieltjesmolen was dus dan al verdwenen.

Lieven DENEWET & Herman HOLEMANS

Karel De Flou, "Toponymie van Westelijk Vlaanderen..."
John Verpaalen, "Molens van de frontstreek", Koksijde, De Klaproos, 1995.
Herman Holemans, West-Vlaamse wind- en watermolens. Kadastergegevens 1835-1990. Deel 7. Gemeenten S-U, Opwijk, Studiekring Ons Molenheem, 2003.