Dorpsmolen

De Dorpsmolen was een houten koren- en oliewindmolen met drie zolders op teerlingen. Hij stond juist buiten het dorp, aan de noordzijde van de Koksijdesteenweg (nr. 16), schuin tegenover de Ammanswallestraat.

De staakmolen werd gebouwd in 1700. Hij staat aangeduid op de Fricxkaart (1712) en met het bruin symbool van een staakmolen op de Ferrariskaart (ca. 1775).

Marijn Joannes Sampers, klerk van de notaris, had op  24 juli 1772 2400 ponden parisis ontvangen van Engelbertus de Lorghe voor sieur Constantinus Van Leke uit Veurne. voor Gillis de Backer, meester-molenaar uit Oostduinkerke en zijn vrouw Maria Joanna Barbara Baelen (weduwe van Pieter Jacobus Janssens). Hiertoe beloofden zij een interest de penning 20, hetzij 121 ponden parisis te betalen, met als borg een korenwindmolen met nevengebouwen te Oostduinkerke.
Na het overlijden van Maria Barbara hertrouwde Gillis met Isabelle Cuveele. Hij stierf op 8 december 1843, 83 jaar oud.

Eigenaars na 1830:
- voor 1834, eigenaar: (van de grond) Bauwens-Van Hoenacker Jan (later gehuwd met Vanderdonck), eigenaar te Brugge en (van het gebouw) Maes-Rabaey Frans, werkman te Oostduinkerke
- later, erfenis: (van het gebouw) Maes-Rabaey (Herniette) Frans, de weduwe (die later hertrouwde met Willems Pieter Jacob, molenaar te Oostduinkerke) (overlijden van Frans Maes)
- 04.08.1875, verkoop: (van het gebouw) Maes (later gehuwd met Zwaenepoel) Charles Louis (zoon van Frans), molenaar te Oostduinkerke (notaris Debrauwere - "houten graanwindmolen op gemetselde teerlingen")
- later, erfenis (van de grond) Bauwens-Vanderdonck Jan, de erfgenamen (overlijden van Jan Bauwens)
- 23.02.1899, maatschappij: (van de grond) Maatschappij de Eigenaars der Duinen van Oostduinkerke en Koksijde, te Bruge (notaris Debrauwere)

Van voor 1834 werd de molen begaan werd door molenaar Frans Maes. Zijn weduwe Henriette Rabaey hertrouwde met Pieter Willems die wellicht de molenaarsknecht was. Vanaf 1875 was Charles Maes, zoon van Frans, de nieuwe eigenaar. Deze Charles Maes was in 1885 ook burgemeester van Oostduinkerke.

De molen werd in mei 1915 door oorlogsgeweld zwaar verminkt en daarop gesloopt. Na de oorlog werd een mechanische maalderij, waarvan het gebouw met drie bouwlagen nog bestaat.

Jozef AMEEUW & Herman HOLEMANS

Herman Holemans, West-Vlaamse wind- en watermolens. Kadastergegevens 1835-1990. Deel 5. Gemeenten M-O, Rotem, Ons Molenheem, 1999.
Jozef Ameeuw, "Molens van Veurne-Ambacht", Koksijde, De Klaproos, 2004.
Wastiels F., 1000 jaar Oostduinkerke, Oostduinkerke, 1976.
Lorthiois Jacques, "Flandre Occidentale. Meuniers et moulins de West-Flandre", L'Intermédiaire des Généalogistes, n° 170, XXIX, 1974, 2, p. 116-126 (122).