Keyserinnemolen

De Keyserinnemolen (Keizerinmolen) was een houten korenwindmolen op de noordhoek van Kemmel, op het gehucht Kleine Vierstraat, op de hoek van de Vierstraat en de Kriekestraat.

In 1420 werd de molen door Jacob de Wijnter (Winter) verkocht aan de abdij.

Enkele toponiemen:
- 1595: "de Keyserinnemuelene".
- 1617: "'t straetken van de Wielbeke naar de Keiserinnemuelen"
- 1788:  "Keiserinnemolenwal".

We vinden hem aangeduid op de kasselrijkaart van Ieper in Sanderus (1641).

De molen verdween al voor 1760. We zien hem niet meer aangeduid op de Ferrariskaart (ca. 1775). In 1788 bestond nog de molenwal (Keiserinnemolenwal).

In een verslag van de vernieling van de Eerste Wereldoorlog lezen we nog: "Langs de 'Keizerinnemolen'-dreef en omgeving eenzelfde verwoesting en desolaatheid, om er haastig van weg te lopen naar beter oorden".

Lieven DENEWET & Raymond SIX

Herman Holemans, West-Vlaamse wind- en watermolens. Kadastergegevens 1835-1980, Deel IV, Gemeenten K-L, Kinrooi, Studiekring Ons Molenheem, 1997.
John Verpaalen, Molens van de frontstreek, Koksijde, De Klaproos, 1995.
Hubert Masquelin & Raymond Six, "Molens in het Heuvelland", in: "Bijdragen ter herdenking aan Hubert Masquelin", Heuvelland, 2011, p. 111-156.