Molenaar Franciscus Pamen bekwam in 1866 de toeslating om op de Zwarte Hoek een windmolen te bouwen. Het werd een houten achtkante bovenkruier. Alhoewel de windmolen van het dorp in 1864 afgebroken was, bleef de concurrentie van de molen van 't Veertje een zware handicap voor deze nieuweling. Vandaar de elkaar snel opvolgende verkoppen:
- in 1873: aan August  Vandenberck, maalder te Meerhout
- in 1878: terug aan Franciscus Pamen
- in 1880 aan Juliaan Velghe-Van Roy, conducteur van bruggen en wegen (die in 1883 ook de andere windmolen van Kwaadmechelen had aangekocht).
In 1913 kwam de molen door verdeling in handen van dokter Jules Vermeirhaeghe-Velghe uit Kruishoutem.
Reeds in 1914 stelde deze de molen te koop. Het was molenaar Remigius Belien die de nieuwe eigenaar werd.
In 1919 kocht landbouwer Leonard Engelen-Wouters de molen over van Belien.
In 1936 werden deze achtkant en ook de molen van 't Veertje gesloopt.

H. Jamar, "Kwaadmechelen in oude prentkaarten", Zaltbommel, 1972.
Werner Smet & Herman Holemans, Limburgse windmolens in heden en verleden, Nieuwkerken, 1981, p. 87-89.
Frans Keersmaekers, Molens in het Land van Ham. De geschiedenis der wind-, water-, stoom-, vuur- en elektrische molens in het Land van Ham en omliggende, Ham, Heemkunde Ham, 1998,
Frans Keersmaekers, "Van boerendorp tot welvarende gemeente", 2009.