Deze standerdmolen op het gehucht het Veertje werd op het einde van de 18e eeuw (na 1775) gebouwd. Vanaf de bouw was de molen in het bezit van de familie Geuens.

In 1844 behoorde de molen toe aan de weduwe van Leonard Geuens, die veel concurrentie ondervond van de molens te Tessenderlo.

Door erfenis kwam de molen in 1845 op naam van de  kinderen van Franciscus Geuens, landbouwer te Kwaadmechelen en in 1856 van Pieter Geuens. In 1870 behoorde de molen voor 3/4 toe aan Bonaventure Geuens en voor 1/4 aan Maria Geuens, echtgenote Belien. Ze verkochten de molen in 1872 aan Dominicus Boven-Geuens, maalder te Vorst. In 1880 stond de molen voor de ene helft op naam van genoemde Dominicus en voor de andere helft op naam an Maria-Catherina en Maria-Theresia Geuens.

In 1883 werd de molen verkocht aan Juliaan Velghe-Van Roy, conducteur van bruggen en wegen te Beringen; hij was ook eigenaar van een andere windmolen van Kwaadmechelen (Molen Engelen, een achtkante houten bovenkruier). In 1903 ging de molen over in handen van Franciscus Zels-Van Ende, in 1922 van molenaar Gerard Zels en in 1924 van Gerard Zels-Moors (vandaar de naam "Molen Zels").

In 1937 moest de molen plaats ruimen voor de aanleg van het Albertkanaal en werd hij overgebracht naar Antwerpen-Linkeroever, om er als sieraad te dienen bij het "strand van Sint-Anneke". Hij werd op het platform van een horecazaak opgetrokken.

Zie verder onder: Antwerpen, Molen van Sint-Anneke

Frans KEERSMAEKERS & Herman HOLEMANS

Werner Smet & Herman Holemans, Limburgse windmolens in heden en verleden, Nieuwkerken, 1981, p. 87-89.
Frans Keersmaekers, Molens in het Land van Ham. De geschiedenis der wind-, water-, stoom-, vuur- en elektrische molens in het Land van Ham en omliggende, Ham, Heemkunde Ham, 1998,
Frans Keersmaekers, "Wat met de molen van 't Veertje?" Het Land van Ham, XII, 1991, 3.
Frans Keersmaekers, "Van boerendorp tot welvarende gemeente", 2009.
H. Jamar, "Kwaadmechelen in oude prentkaarten", Zaltbommel, 1972.