De Paardenmolen van De Witte Valk of Tabaksmolen van Van Geersdaele, was een snuifrosmolen op de Markt 60. Het gebouw was midden de 15de eeuw "Den Ouden Steen" en in het 17de eeuw herberg "De Witte Valcke".

De rosmolen werd opgericht rond 1786 door de familie Van Geersdaele, afkomstig uit Berchem. Het was een tabakpaardemolen in de suikerdrogerij, een maalderij en een raapkoekbrekerij. Tevens kwam er een ijzerwinkel en een fabriek van tabak en snuif  Later was het pand de ijzerwarenzaak "Huis A. Van Niewenhuyse",

De inrichting werd overgenomen door Joan Henry en rond 1835 stonden de goederen ingeschreven op naam van de winkelierster, weduwe van Joan Henry. Vervolgens kwam de bezitting door verdeling op naam van Theodoor Henry en van Van Geersdaele F. Na de dood van Theodoor Henry werd de snuifzaak door zijn drie nichten overgenomen. De tabak- en snuiffabriek werd in 1897 aan Norbert Van Nieuwenhuyze, onderwijzer aan de "Aangenomen School" en afkomstig van Bevere, overgelaten.

De inrichting bleef tot 1923 in werking. Norbert Van Nieuwenhuyze was op 10 juni 1920 overleden.

Vanaf het begin van de 19de eeuw werden het twee woningen. De achterbouwen werden recent gesloopt voor een winkelgalerij.
Nummer 60 werd in 1855 eerste vestiging van de kloosterzusters van de Heilige Kindsheid tot de oprichting van een bewaarschool in het Zaksken in de jaren 1860.
De gebouwen zijn opgenomen in de vastgestelde inventaris van het bouwkundig erfgoed.

Bouwkundige beschrijving (Agentschap Onroerend Erfgoed, 1996)
Nummer 60. Breedhuis van vier traveeën en vier bouwlagen onder schilddak (pannen), uit de eerste helft van de 19de eeuw en diepe bouw met oudere kern achteraan. Bepleisterde en beschilderde lijstgevel met aangepaste begane grond, rechts met doorgang onder luifel naar de nieuwe winkelgalerij achteraan. Bovenverdieping met rechthoekige vensters op doorgetrokken dorpels en aflijnende gelede architraaf onder kroonlijst op klosjes. Beraapte achtergevel.
Nummer 61. Diephuis van vier traveeën en drie bouwlagen onder schilddak (pannen), met voorgevel uit de en zeer oude kern. Bepleisterde en beschilderde lijstgevel met imitatiebanden op de verhoogde begane grond en kelderluik rechts. Aangepaste rondboogvormige benedenvensters en deur in tweede travee vooraf gegaan van steektrap met ijzeren leuningen en 6 treden Rechthoekige bovenvensters op arduinen dorpels (bewaard houtwerk). Aflijnend hoofdgestel met kroonlijst op klossen. Zijgevel deels opgetrokken uit Doornikse steen met kraagstenen bovenaan, verwijzend naar de vroegste huisnaam "den ouden steen", in kern daterend uit de 13de-14de eeuw.
Interieur. Kelderverdieping. (café) toegankelijk van de Markt met twee parallelle tongewelven gescheiden door een muur met openingen.

Vandeputte J.L.Th., De molens van het arrondissement Oudenaarde,Uit hun geschiedenis, Oudenaarde, 1974, p. 257.
Bogaert C., Lanclus K., Tack A. & Verbeeck M., Inventaris van het cultuurbezit in België, Architectuur Provincie Oost-Vlaanderen, Arrondissement Oudenaarde, Stad Oudenaarde met fusiegemeenten, Bouwen door de eeuwen heen in Vlaanderen 15N1, Brussel - Turnhout, 1996.