Molen van de Werf

Tijdens het Franse en het Nederlandse Bewind kwam een echte molenzone tot stand op de westkant van het Hazegras, op een driehoekig terrein spitsuitlopend naar het zuiden, bezuiden de "derde bassin" geperst tussen de nieuwe vestingen ten westen en een aftakking van de Catherine Kreek ten oosten.

De vier molens waren: een oliemolen in de zuidhoek van de vroegere Werf en drie graanmolens in de buurt van het Provinciaal Maritiem Instituut aan de Mercatorlaan 15 (voormalige Stedelijke Visserijschool "John Bauwens").

De Molen van de Werf, opgericht tussen 1800 en 1829, was voorheen ingericht als pel- en korenmolen. Hij was rond 1830 in het bezit van Jan-Baptist Lauwers-Ocket, waterschout te Oostende

Een orkaan kegelde op 29 november 1836 de molen van de Werf omver. Het kadaster meldde in 1838: "A 1649, moulin à gruau, a été entièrement détruit par l'ouragan du 29 novembre 1836 et n 'a pas été reconstruit").

Lieven DENEWET & Herman HOLEMANS

Farasyn Daniël. "De Oostendse molens". De Plate, VII, 1978, 9, p. 11.
Deschacht D., "Straatnamen van Oostende van A tot Z", Oostende, 1998.
Herman Holemans, West-Vlaamse wind- en watermolens. Kadastergegevens 1835-1990. Deel 5. Gemeenten M-O, Rotem, Ons Molenheem, 1999.