De Westmolen was een houten korenwindmolen aan de oostzijde van de huidige Hendrik Serruyslaan, nabij het Marie-Joséplein, op het gedeelte tussen de Sint-Sebastiaansstraat en de Wittenonnenstraat, op de vroegere stadsvesten. Het gedeelte van de Hendrik Serruyslaan waar de Westmolen stond, had tot in 1901 de benaming Westmolenstraat.

Bij de heropbouw van de stad na de inname in september 1604 zorgde Aartshertog Albrecht in de eerste plaats voor de bouw van graanmagazijnen en twee molens.

Al in het begin van 1605 rees een eerste molen op, ongeveer in het midden van het huidig Vissersplein, da "Oostmeulen". Enkele maanden later dook een tweede molen boven de wallen op, bezuiden de Westpoort. Het was de "Westmeulen".

Later werd een tweede molen aan de Westpoort opgericht zoals uit sommige stadszichten, onder meer van Seutter en Ottens, blijkt.

We zien de Westmolen afgebeeld op de Ferarriskaart van ca. 1775, met het bruin symbool van een staakmolen.

Blijkens een advertentie in de Gazette van Gent van 3 juli 1800 werd te koop gesteld: "een korenwindmolen met drie zolders, gestaan en gelegen te Oostende, in de nieuwe stad op “de remparden” tegen de Catherine-Polder-poorte”, actueel gebruikt door Emanuel de Muytere en Joannes Lefevere.
Propriëtaris-verkoper is Bernard Verlinde in Koekelare".

Bij de herplanning van de vestingen onder het Hollands regime verdwenen de twee molens aan de Westpoort.

Lieven DENEWET & Daniël FARASYN

Gedrukte bronnen
"Gazette van Gend", 3 juli 1800, of 14 messidor jaar V.

Werken
Farasyn Daniël. "De Oostendse molens". De Plate, VII, 1978, 9, p. 11.
Deschacht Daniël, "Straatnamen van Oostende van A tot Z", Oostende, 1998, p. 66.
Holemans Herman, West-Vlaamse wind- en watermolens. Kadastergegevens 1835-1990. Deel 5. Gemeenten M-O, Rotem, Ons Molenheem, 1999.