Molen Verhelst

De Molen Verhelst was een houten koren- en oliewindmolen op de oostzijde van de  huidige Jules Lagaelaan (die ten tijde van de molen nog niet bestond, thans nr. 19) en de Ardooisesteenweg.

De staakmolen werd voor 1775 gebouwd. Hij wordt met het bruin symbool van een staakmolen aangeduid op de Ferrariskaart.

Hij stond op disgrond, later het Bureel van Weldadigheid te Roeselare.

Op vrijdagen 9 en 23 juli 1790 werd in de herberg “S. Louis en den Gitsberg” te Gits openbaar verkocht: een schoon en wel gebouwd woonhuis met olie- en schorswindmolen in Roeselare, laatst gebruikt door Mattheus Verelst, staande op 2 lijnen cijnserf van de Dis van Roeselare; met de medegaande draaiende en “moverende” werken ingesteld op 435 £ gr. courant. Inlichtingen bij griffier de Mey te Hooglede.

De molen werd al in 1836 gesloopt.

Lieven DENEWET

Archieven en landkaarten
- Ferrariskaart (ca. 1775)
- Atlas der Buurtwegen (ca. 1842)
- Topografische kaart van Ph. Vandermaelen (ca. 1850)
- Kadastrale kaart van P.C. Popp (ca. 1854)

Gedrukte bron
- Gazette van Gend, 5 juli 1790

Werken
- Denys Désiré, Toponymie van Roeselare, Roeselaars plaatsnaamkundig woordenboek, Kortemark-Handzame, 1982.
- Dochy B., Geschiedenis van de Stad Roeselare vanaf de oudste tijden tot heden, s.l., 1949.
- Holemans Herman, Westvlaamse wind- en watermolens. Kadastergegevens 1835-1990. Deel 7. Gemeenten P-R, Rotem, Studiekring Ons Molenheem, 2001, p. 50.
- Geert Hoornaert, Molens op Krottegem, in: Krottegem, de wijk van "Over-Statie", Roeselare, 2001, p. 18-20.
- Jozef Huygebaert, Ferdy Callewaert & Pol Dejonghe, Geschiedenis van de Onze-Lieve-Vrouweparochie te Roeselare: 1892-1973, Roeselare, 1974.
- Geert Hoornaert, De stampkotmolens langs de Spanjestraat in de 16de en 17de eeuw, Rollarius (Roeselare), XXIX, 2000, nr. 6.

Persberichten
- A. Denys, De verdwenen windmolens van Rousselare, in: De Rousselaarsche Bode, 09.03.1935.