Dorpsmolen

De Dorpsmolen was een houten graanwindmolen, gelegen op de hoek van de Zandstraat en de Korte Molenstraat. We zien hem aangeduid op de Ferrariskaart van ca. 1775 met het bruin symbool van een staakmolen. Hij werd in 1841 herbouwd.

Eigenaars na 1830:
- voor 1834, eigenaar: Goethals Andries, molenaar te Sint-Andries
- later, eigenaar: Rommel Jean, molenaar te Sint-Andries
- later, erfenis: de erfgenamen (overlijden van Jean Rommel)
- 20.03.1861, verkoop: De Keyser-Rommel Hubert, de weduwe, landbouwster te Sint-Andries (notaris Van Oost)
- 05.04.1884, deling: De Keyser-Lust Josephus, molenaar te Westkapelle (notaris Van Halmé)
- 03.12.1892, verkoop: De Keyser Lodewijk, zonder beroep te Westkapelle (notaris Van Halmé)
- 16.06.1894, maatschappij: Maatschappij "Gebroeders Dekeyser", te Sint-Andries (notaris Van Halmé)
- 19.12.1897, deling: De Keyser-Vande Woestijne Lodewijk Jozef, molenaar te Sint-Andries (notaris Van Halmé)

De windmolen werd in 1920 gesloopt. De vroegere molenaarswoning in de Zandstraat 533 bestaat nog, maar is sterk verbouwd. Hij is opgenomen in de vastgestelde inventaris van het bouwkundig erfgoed.

Lieven DENEWET & Herman HOLEMANS

Demarée Jos & Cornelissis Joseph, De molens van Sint-Andries, Brugs Ommeland, XLIV, 2004,  2,  p. 85-108; 3, p. 131-144
Herman Holemans, West-Vlaamse wind- en watermolens. Kadastergegevens 1835-1990. Deel 7. Gemeenten S-U, Opwijk, Studiekring Ons Molenheem, 2003.
S. Gilté, P. Van Vlaenderen, A. Vanwalleghem m.m.v. K. Dendooven "Inventaris van het bouwkundig erfgoed, Provincie West-Vlaanderen, Gemeente Brugge, Deelgemeenten Dudzele, Lissewege en Zeebrugge, Bouwen door de eeuwen heen in Vlaanderen WVL25, 2006.
"De molens van Sint-Andies", Kroniek van Sint-Andries, 2004, nr. 121, p. 37-48.