Engel (Ange) Steyaert, olieslager, broodbakker en winkelier, deed op 2 april 1836 het verzoek om op zijn erf in de Molenstraat, een zestal woningen westwaarts van de hoek Molenstraat-Boelare, een olierosmolen op te richten. Hierop kwamen van de omwonenden diverse klachten binnen. Grosso modo kwam het er op neer dat volgens hen de molen in een te dicht bewoonde buurt zou werken, wat ongetwijfeld stank en brandgevaar met zich zou brengen.
Niettegenstaande het stadsbestuur de klacht trachtte te ontzenuwen, door te beweren dat er slechts gering brandgevaar bestond doordat in een olieslagerij geen vuur gebruikt werd en dat desondanks toch maatregelen waren uitgevaardigd om dit gevaar te minimaliseren, gaf de hogere overheid een negatief advies.
Ange liet het niet aan zijn hart komen en diende onmiddellijk een nieuw verzoek in.  Ditmaal zou hij zijn "peerdenoliemeulen, blauwsel- en stijfselfabriek" in het "peerdekerkhofstraetje" (huidige Pastoor De Nevestraat" installeren.
Reeds op 7 mei beschikte hij over alle toelatingen om met de bouw van start te gaan.
De rosmolen zou opgericht worden in de nabijheid van waar rond 1980 de werkplaatsen Van Tomme gevestigd waren.

Erik De Smet, "Chronologie van Eeklose gebeurtenissen vanaf de Belgische onafhankelijkheid - 1836", Ons Meetjesland, XV, 1982, 1.