Molenechos's Homepage Molenechos.org

Berlingen (Wellen), Vlaanderen, Limburg

Bestaande molen

Karakteristiek

Naam
Widdingenmolen, Berlingenmolen
Ligging
Widdingenstraat 7
3830 Berlingen (Wellen)
op de Herk
kadasterperceel B24
Vlaanderen - Limburg
Geo positie
50.822269, 5.321974 (Google Streetview)
Eigenaar
Privaat
Gebouwd
voor 1379
Type
Bovenslag watermolen
Functie
Korenmolen, later ook oliemolen
Kenmerken
Deel van een boerderij
Gevlucht/Rad
Bovenslagrad (verwijderd)
Inrichting
Verwijderd
Toestand
Nog als bakstenen gebouw
Bescherming
niet,
Niet beschermd, hoevegebouwen wel op vastgestelde inventaris bouwkundig erfgoed
Molenaar
Geen
Openingstijden
Op aanvraag
Database nummer
2213
Ten Bruggencatenummer
52213  
© Foto: H. François, 30.04.2010

Beschrijving / geschiedenis

De Widdingenmolen is een watermolen in de Widdingenstraat 7 op de Herk. HIj maakt deel uit van de boerderij "Winning van Wilhelmus (V) Vissers".

De watermolen werd voor 1379 gebouwd.

Op de Ferrariskaart (1771-77) staat de molen onder de naam "Moulin de Widdingen" aangeduid als ensemble met drie losstaande bestanddelen, het molenhuis haaks op de Herk. In de Atlas van de Buurtwegen (1844) is het een U-vormig complex met losstaand bestanddeel ten N.O., de actuele dwarsschuur.

In 1809 waren er twee molens op Widdingen, elk op een zijde van de Herk: de ene was een korenmolen, de andere een oliemolen. Deze laatste verdween reeds voor 1850.

Eigenaars na 1840:
- voor 1844, eigenaar: Daris Frederik, rentenier te Borgloon
- 1852: de weduwe de Heusch Marie
- 1853, huwelijk: de Heusch-de Heusch baron Victor, luitenant te Leuven
- 1880, verkoop: Nijs-Craeybeckx Casimir, brandewijnstoker te Hasselt
- 1908, deling: Missotten-Nijs Adelbrecht, consul te Hasselt
- 1922, verkoop: Vandormael-Wouters Jozef, molenaar te Berlingen
- 1925, verkoop: Jans-Martens Alfons, landbouwer te Berlingen

De Bestendige Deputatie van de provincie Limburg keurde op 5 mei 1847 de vastgestelde pegelhoogte van 1 meter goed. De toenmalige eigenaar was Jean Frédéric Martin Daris.

De huidige hoeve is in 1990 volledig aangepast. Van de watermolen zelf resteert nog het bakstenen gebouw: het binnenwerk, het sluiswerk en het waterrad zijn verdwenen.

Architectuur van de hoeve
De gebouwen bestonden uit een woonhuis rechts, een schuur links, een koestal voor zes koeien, enkele varkensstallen en een open schob.
Bewaarde dwarsschuur van baksteen onder zadeldak met Vlaamse pannen, daterend uit de eerste helft van de 19de eeuw. Zijgevels met aandaken en vlechtingen, alsook drie uilengaten in de top. Korfboogpoort.

Lieven DENEWET & Herman HOLEMANS

Literatuur

Lieven Denewet, Inventaris van de Limburgse watermolens met hun pegelhoogtes (1846-1849), Molenecho's, 39, 2011, nr. 2;
D. Bogaerts & E. Valgaerts, Kortessem. Een rijk molenverleden,Kortessem, 1990, p. 14 (ill. 3), (i.v.m. Hertenmolen).
V. Clerx, Dorpsmonografie: Berlingen, onuitg. verhandeling, Hasselt, 1978, p. 27.
(L. & J. Janssens), De geschiedens van de families Vissers en Roebben. (400 jaar familiegeschiedenis), (Hasselt), (1995), p. 36, 37, fign. 21-22.
D. Pauwels, F. Schlusmans m.m.v. E. Muyldermans & J. Rombouts, "Inventaris van het cultuurbezit in België, Architectuur, Provincie Limburg, Arrondissement Tongeren, Kanton Borgloon, Bouwen door de eeuwen heen in Vlaanderen 14N4, Brussel - Turnhout, 1999.
Veerle Jacobs e.a., "Molens in Sint-Truiden-Gingelom-Borgloon", Tongeren, Werkgroep Molenzorg Zuid-Limburg, 1983.