Impe (Lede), Vlaanderen - Oost-Vlaanderen
- Naam
- Riddermolen, Molen Schockaert, Molen Props
- Ligging
Molenstraat 69
9340 Impe (Lede)
op de Molenbeek
700 m Z v.d. kerk
kadasterperceel B348 (graanmolen)
B349 (korenmolen)
Vlaanderen - Oost-Vlaanderen
- Geo positie
- 50.954079, 3.950596 (Google Streetview)
- Eigenaar
- Chris Props
- Gebouwd
- voor 1400
- Type
- Bovenslag watermolen
- Functie
- Koren- en oliemolen
- Kenmerken
- Toegang via lange dreef
- Gevlucht/Rad
- Metalen bovenslagrad, diameter 2,50 meter (weggeroest)
- Inrichting
- twee steenkoppels, haverbreker, graankuiser, buil, walsenstoel, kollergang
- Toestand
- Matig, nog binnenwerk korenmolen, waterrad verdwenen
- Bescherming
- M: monument, L: landschap,
18.10.1973 - Molenaar
- Geen
- Openingstijden
- Op aanvraag, tel. 053 80 51 18 (Chr. Props)
- Database nummer
- 1273
- Ten Bruggencatenummer
- 03417
Karakteristiek
Beschrijving / geschiedenis
De Riddermolen (die naar de molenaars ook molen Schokaert en molen Props werd genoemd) is een dubbelmolen op de Molenbeek in de Molenstraat te Impe.
Voor 1400 werd de (eerste) korenmolen gebouwd. Op de andere beekoever kwam voor 1570 een oliemolen, zodat een dubbelmolen ontstond.
Uit de penningkohieren van Impe, 1571, f° 10 r°: Lieven de Nul houdt in pachte van Pr de Lantrneter eenen cooren ende ook eenen slachmuelen ghestaen deen neffens dander up de beke voor 6 p. gr. in ghelde, 2 aelstersche sacken coorens gepresen up 2 p. 4 schell., noch eenen sac terruwen gepresen up 1 p. 6 schell. gr., noch een handert lysaet broodts gepresen up 4 schell. gr., noch 6 stoopen smouts gepresen up 10 schel. gr., es tsamen 10 p. 6 scheIl. gr."
Eigenaars na 1830:
- voor 1834, eigenaar: Schockaert-De Landtsheer Pieter, molenaar te Impe (elders De Ridder Egidius)
- 23.09.1861, erfenis: (elders: 19.09.1861): de weduwe en de kinderen (overlijden van Pieter Schockaert)
- 22.08.1888, erfenis:de kinderen (overlijden van de weduwe De Landtsheer)
- 15.04.1890, deling: a) Schockaert Leo, olieslager te Impe en b) Schockaert Maria Theresia, olieslaagster te Impe (notaris Moens)
- 16.12.1911, erfenis: a) Schockaert Leo, de erfgenamen en b) Schockaert Maria Theresia, olieslaagster te Impe (overlijden van Leo Schockaert)
- 15.02.1912, verkoop: Props-Luyckx Jan Camiel, landbouwer te Lede (notaris Meert)
- 17.11.1912, erfenis: de weduwe en de kinderen (overlijden van Jan Props)
- 11.07.1917, deling: Props-Matthijs Clement, molenaar te Impe (notaris Tibbaut)
- later, erfenis: Props Clement, molenaar te Impe (overlijden van vrouw Matthijs)
- 08.08.1958, gift: a) Props-Keeremans Raphaël Amedé Maria (voor naakte eigendom), molenaar te Impe en b) Props Clement (voor vruchtgebruik), molenaar te Impe (notaris Meert)
- 22.01.1961, einde vruchtgebruik: Props-Keeremans Raphaël Amedé Maria, molenaar te Impe (overlijden van Clement Props)
- 02.11.1975, erfenis: de weduwe (voor vruchtgebruik) en de kinderen (voor naakte eigendom) (overlijden van Raphaël Props)
- 04.08.1994, einde vruchtgebruik: de kinderen: a) Props-Scheerlinck Hubert Jospeh, bankbediende te Erondegem en b) Props-Sonck Christiaen Henri Godelieve, dierenarts te Impe (overlijden van de weduwe Keeremans)
- 04.08.1994, deling: Props-Sonck Christiaen Henri Godelieve, dierenarts te Impe (notaris Van Nieuwenhuyse)
In 1859 vroeg molenaar-olieslager Pierre Schockaert de machtiging om aan zijn bestaande oliewatermolen een korenmolen toe te voegen met een stoommachine, die tegelijk ook de oliemolen zou aandrijven. Er waren geen bezwaren en het college van burgemeester en schepenen verleende op 2 juli 1859 een gunstig advies. De Bestendige Deputatie van de provincie Oost-Vlaanderen verleende op 15 oktober 1859 haar toestemming.
De olieslagerij bleef in werking tot rond 1920 en werd dan omgevormd tot schuur. De benaming Riddermolen is afkomstig van de familie De Ridder, die eigenaar was van de molen van begin 18de tot begin 19de eeuw. In de volksmond wordt deze molen de "molen van Props" genoemd, naar de familie Props, die de molen sinds 1912 in bezit heeft. In de jaren 1920 werd een cilindermolen geplaatst van het type: Midget Major Roller Mill n° 175.
De molen en de omgeving werden op 18 oktober 1973 beschermd als monument en als landschap. Na het overlijden, in 1975, van de laatste molenaar, Raphaël Props, werd de molen nog sporadisch bemalen door Martine, Christiaan en Paul Props. Sinds 1986 ligt de molen stil. Spijtig genoeg is het metalen bovenslagrad, die een diameter had van 2,50 meter, thans weggeroest. Enkel de metalen wateras is er nog. Van de drie schuiven is er nog slechts één aanwezig in slechte staat. Het verval bedraagt 1,5 meter. Er is geen bypass. Op de linkeroever is er bebouwing; op de rechteroever landbouwgrond.
Lieven DENEWET & Herman HOLEMANS
Aanvullende informatie
De Volksstem, 14, 20, 21, 30 jan. 1912, 1, 4, 11, 13 febr. 1912
Openbare verkoop van een woonhuis met watermolen. Een stoom- en waterolieslagerij te Impe. Notaris Meert (Erpe). Gelegen aan de Molenhoek B 349a en 395a. Gebruikt door de eigenaars.
De Volksstem, 21 jan 1914.
Impe. Diefstal. Verleden nacht zijn dieven op ronde geweest langs den kant van den watermolen. Bij M. Props-Matthijs werd gansch het hoenderhok, 27 schoone kiekens, gerobberd.
Literatuur
Archieven
Stadsarchief Gent, Penningkohieren van Impe, 1571, f° 10 r°.
Werken
Bart Van Langenhoven, "Wind- en watermolens te Groot-Lede", in: Ken uw Dorp, Jaarboek van de heemkundige kring Heemschut-Lede, nr. 18, 1991, p. 19-53;
E. D(e) K(inderen), "De watermolen van Impe", in: De Belgische Molenaar, LXXII, 1977, p. 98-99;
P. Bauters & R. Buysse, "De Oostvlaamse watermolens. Inventaris 1980", Gent, 1980, p. 61 (Kultureel Jaarboek voor de provincie Oost-Vlaanderen. Bijdragen, nieuwe reeks, 11);
P. Bauters, "Oostvlaams molenbestand 1986", Gent, 1985 (Kultureel Jaarboek voor de provincie Oost-Vlaanderen. Bijdragen, nieuwe reeks, 25);
R.C. Buyse, "De Riddermolen te Impe", in: Levende Molens, IV, 1981, nr. 9, p. 128;
M. De Gendt, "Zes eeuwen molenaarstraditie te Impe", in: Voorpost, XXXI, 1978, nr. 15, p. 2;
(L. Smet), "Impe, De Watermolen", in: Molenecho's, III, 1975, p. 12;
"Inventaris van de wind- en watermolens in de provincie Oost-Vlaanderen naar gegevens van het Archief van het Kadaster. Eerste aflevering. De arrondissementen Aalst en Dendermonde", in: Kultureel Jaarboek voor de provincie Oost-Vlaanderen, XIV, 1960, 3 (Gent, 1962);
Herman Holemans, "Oostvlaamse wind- en watermolens. Kadastergegevens 1835-1990. Deel 3. Gemeenten G-H-I", Rotem, Studiekring Ons Molenheem, 2000;
Robert Desart, "Les Moulins à Eau du Hainaut et des Flandres", Soignies, Lemaire, 1968, p. 90.
Paul Huys, "Molen en molenaar te kijk gesteld. Molinologische opstellen II, Gent, Provinciebestuur, 1996, p. 344.
Persberichten
De Volksstem, 14, 20, 21, 30 jan. 1912, 1, 4, 11, 13 febr. 1912
De Volksstem, 21 jan 1914.