Visscheriemolen
Reningelst (Poperinge), Vlaanderen, West-Vlaanderen
- Naam
- Visscheriemolen, Visserijmolen
- Ligging
- Visserijmolenstraat 2
8970 Reningelst (Poperinge)
noordwestzijde
3,2 km N v.d. kerk
Visscheriemolenhoek
grens met Vlamertinge
kadasterperceel A60
Vlaanderen - West-Vlaanderen
- Gebouwd
- voor 1653
- Verdwenen
- 1880, storm
- Type
- Staakmolen
- Functie
- Korenmolen
- Bescherming
- niet
- Database nummer
- 5919
Karakteristiek
Beschrijving / geschiedenis
De Visscherie- of Visserijmolen was een houten graanwindmolen aan de noordwestzijde van de Visserijmolenstraat, tussen de boerderijen met de nummers 2 en 3, nabij de grens met Vlamertinge, op 3,2 km ten noorden van de kerk van Reningelst.
De staakmolen werd voor 1653 opgericht.
In de tweede helft van de 17de eeuw was Jan Billiet eigenaar en na zijn overlijden Philippe Billiet. In 1702 behoorde de molen toe aan Chretien De Vos, door erfenis bij het overlijden van zijn vader Jacques De Vos die hem eveneens door erfopvolging had verkregen van zijn voorouders. Jacobus De Vos bezat de molen in 1747 en werd opgevolgd door Christiaen De Vos (vernoemd in 1761-1763).
In het archief van Raad van Vlaanderen in het (Rijksarchief Gent) bevindt zich een procesbundel over deze molen van rond 1702. De stukken dienden voor de Schepenbank van Reningelst. Er werd ondermeer gesteld dat de "coorenwindtmeulen" al lang onbelast en vrij van iedere schuld tegenover de heer was, temeer daar hij aan de heerlijkheid behoorde en windrechten bezat. Eén van de stukken is een aanplakbiljet uit 1698, waarin de "Visscheriemeulen" te koop of te huur wordt aangeboden (zie in bijlage).
De molen staat aangeduid op de Ferrariskaart (ca. 1775) met het bruin symbool van een staakmolen en met de benaming "Visscherie Molen", in de Atlas der Buurtwegen (ca. 1744) als "Visscherymolen, Moulin", op de topografische kaart van Ph. Vandermaelen (ca. 1850) als "Visschery Molen" en op de kadastrale kaart van P.C. Popp (ca. 1855) als "Visscherij Molen".
Eigenaars na 1830:
- voor 1834, eigenaar: Deweerdt-Dumon Franciscus, molenaar te Reningelst
- 11.03.1841, erfenis: en de minderjarige kinderen (kinderen: a) Deweerdt Aloïs, b) Deweerdt Sophie en c) Deweerdt Charles) (overlijden van vrouw Dumon)
- 31.12.1860, erfenis: Bosschaert-Deweerdt Louis, molenaar te Reningelst (overlijden van Franciscus Deweerdt)
- later, erfenis: de weduwe en de kinderen (overlijden van Louis Bosschaert)
- 03.06.1871, verkoop: de weduwe (notaris Berten)
- 27.07.1880, verkoop: Deweerdt-Degrauwe Benedictus, landbouwer te Poperinge (notaris Boudewijn).
De staakmolen waaide om in 1880 en werd niet meer herbouwd.
Het vroegere molenperceel, in de bocht van de Visserijmolenstraat, is thans onbebouwd.
Lieven DENEWET, John VERPAALEN & Herman HOLEMANS
Literatuur
Archieven
Rijksarchief Gent, Raad van Vlaanderen, nr. 25.745 (procesbundel van ca. 1702)
Werken
Delestrez W., Reningelst door de eeuwen heen, Reningelst, 1970.
P.L. Cuvelier, Memoriael van Reninghelst. Zuid-Westvlaamse tijdskroniek uit de Oostenrijkse en Franse tijd (1761-1814). Heruitgave door dr. Jos De Smet (Assebroek, 1970).
Houwen H., Reningelst, Aan de Schreve, IX, 1979, 4, p. 1-16.
Holemans Herman, Westvlaamse wind- en watermolens. Kadastergegevens 1835-1990. Deel 7. Gemeenten P-R, Rotem, Studiekring Ons Molenheem, 2001.
John Verpaalen, Molens van het Hoppeland, Koksijde, 1997.
J. Cailliau, "Molenbestand en bevolking in de 'Acht Parochies' van de Kasselrij Veurne in 1697", in: Molenecho's, XI, 1983, nr. 5.
J. Beun, "De nalatenschap van Pieter Ludovicus Cuvelier, koster en schoolmeester in Reningelst", Aan de Schreven, XI, 1981, 1
Guido Vandermarliere, "Den 9de november 1800 - De groten tempeest", in: Doos Gazette, nr. 66, januari 2008, p. 1438-1440.