Molenechos's Homepage Molenechos.org

Westmolen

Eernegem (Ichtegem), Vlaanderen, West-Vlaanderen

Verdwenen molen

Karakteristiek

Naam
Westmolen, Stampkotmolen, Swartenwalmolen
Ligging
Oostendesteenweg
8480 Eernegem (Ichtegem)
einde doodlopend weggetje langs garage Devisch
2,1 km W v.d. kerk
kadasterperceel B965
Vlaanderen - West-Vlaanderen
Gebouwd
1635 / 1703
Verdwenen
1703, storm / 1889, verplaatst
Type
Staakmolen
Functie
Korenmolen, later ook oliemolen
Bescherming
niet
Database nummer
3411

Beschrijving / geschiedenis

De Westmolen (bij zijn oprichting: Swartenwalmolen) was een houten korenwindmolen (later ook oliemolen) die aan het einde van een doodlopend weggetje vanuit de Oostendesteenweg (langs garage Devisch) stond, op 2,1 kilometer ten westen van de kerk van Eernegem.

Hij werd in 1635 door Lyoen Lammens gebouwd en kreeg toen de naam Swartenwalmolen, omdat het terrein waaop hij stond de Swartenwal genoemd werd.

Eind 17de eeuw kwam hij in handen van de Eernegemse molenaarsfamilie Termote. Met tussenpozen waren er drie generaties van die familie molenaar.

Een stormwind legde de molen op 8 december 1703 in puin, maar hij werd hergebouwd.

Zevekotenaar Franciscus Dejonghe kocht de staakmolen in 1780 voor 1164 pond van Pieter Termote. De molen werd ondertussen ook al voor olieproductie gebruikt werd en ernaast was  een rosmolen gebouwd, zodat ook in windstille periodes  gewerkt kon worden. Armand Vandenbroucke, die getrouwd was met een kleindochter van deze Dejonghe, was de laatste molenaar op de Stampkotmolen. Hij verkocht de molen in 1886 aan de Brugse notaris Hyppolite Van Sieleghem.

Eigenaars na 1830:
- voor 1834, eigenaar: Dejonghe-Logghe Joannes Fanciscus, molenaar te Eernegem
- 03.03.1875, erfenis: de weduwe en dochter Jeanne (overlijden van Joannes Franciscus Dejonghe)
- 25.01.1883, erfenis: Vandenbroucke Amandus, molenaar te Eernegem (overlijden van Jeanne Dejonghe)
- 27.03.1886, verkoop: Van Sieleghem Hyppolite, notaris te Brugge (notaris Van der Hofstadt)

In 1889 liet notaris Van Sieleghem de houten constructie verhuizen naar de weg van de Moerdijk naar Moere, waar de molen een tweede leven begon.

Zie ook: Moere, Moerdijkmolen

Lieven DENEWET & Herman HOLEMANS

Literatuur

Koenraad Vandenbussche, Het verhaal van de Westmolen (1635-1889), Ernigahem, 2011, nr. 4, p. 87-108.
Herman Holemans, "Westvlaamse wind- en watermolens. Kadastergegevens 1835-1990. Deel 2. Gemeenten D-G", Kinrooi, Studiekring Ons Molenheem, 1994.
R. Vandenbussche, "Eernegem in oude prentkaarten", Zaltbommel, 1972;
Stefanie Gilté & Pol Vanneste m.m.v. S. Baert, B. Boone & M. Vranckx, Inventaris van het bouwkundig erfgoed, Provincie West-Vlaanderen, Gemeente Ichtegem met deelgemeenten Bekegem en Eernegem, Bouwen door de eeuwen heen in Vlaanderen WVL48, 2010.
Urbain Naert, "Eernegemse molenlandschap", in: Ernigahem.
K. De Flou, Woordenboek der toponymie van westelijk Vlaanderen, Vlaamsch Artesië, het land van den Hoek, de graafschappen Guines en Boulogne, en een gedeelte van het graafschap Ponthieu, Brugge, 1936, Deel XVII, kolom 397.
A. Verbeke, Eernegem anno 1699. De Noordoostelijke hoek van het dorpscentrum, in Ernigahem. Handelingen van de Kring voor Geschied-, Heem- en Familiekunde, 1983, jg. 2, nr. 3, p. 61-64.
Antoon Naert (red.), Kroniek. Bekegem. Eernegem. Ichtegem. Wijnendale,Torhout, Bazuin-Coemandruk, 2001.
André Symaeys, Eernegem, merkwaardige gemeente, 2 dln, Eernegem, Ick Dien, 1976-1980.
André Symaeys, Van molens en molenaars, in: Ernigahem, dl. 15 (1996), nr. 3, p. 60-72.