Oliemolen De Snek

De Oliemolen de Snek was een houten windmolen aan de zuidzijde van de huidige Sportpleinstraat (nr. 2), tussen de straten Krekelhoek en Grootzand, in het gehucht Grootzand.

De staakmolen werd in 1608 gebouwd, bij octrooi van 19 maart 1608 verleend door watergraaf Louijs de Blasesere, ridder en heer van Ydewalle, aan Joos Vermeere en Eduaert Verschricken.

Na hun overljiden kwam de molen in handen van Jan de Keijsere en Jan Verschricken. Nadien werd de molen verkocht aan Franciscus de Keijsere fs. Jan en David Storm en vervolgens aan de erfgenamen van David Storm en Jan de Keijsere.

De molen werd in de jaren 1670 aangekocht door Pieter Sannens, die jaarlijks 6 pond parisis octrooirecht betaalde. Vervolgens ging de molen naar Joos Gurtebeke, Jacobus van Maij "causa uxoris" en Andries van Maij, om verder over te gaan op Pieter vander Heijst en zijn zoon Gillis, die de molen in het eerste kwart van de 18de eeuw verkochten aan Jan Baptist Schellekens. Deze betaalde in 1726 voor zijn "moulin tordoir" 6 pond parisis per jaar octrooirecht. Na diens overlijden kwam de oliemolen "De Snek" voor de helft toe aan Ludovicus Schellekens en voor elk een vierde aan Thomas van Wolvelaer en de weduwe Vanden Broecke. Op 7 mei 1754 verocht Thomas van Wolvelaer "schaut van Moeseke broecken" voor 473 gulden courant geld het vierde deel van de molen aan N. Cornelis. 

We zien de molen aangeduid op de Villaretkaart (1745-1748) en op de Ferrariskaar (ca. 1775) met het bruin symbool van een staakmolen.

De molen brandde af in 1773. Hij was toen in het bezit van de weduwe van Pieter Beeckman en van J. Cornelis. In 1776 werd nog een poging gedaan om op dezelfde plaats een graanwindmolen op te richten. Op 8 december 1776 en nogmaals in 1781 diende Cornelis van den Daele, inwoner van Stekene, hiervoor bij de ontvanger-generaal van de grafelijke domeinen een aanvraag in voor het "becomen octroy van te mogen erigeren eenen graenwintmolen tot het maelen van graenen ende diergelycke waeren binnen de prochie van Grembergen, lande van Dendermonde, op den bergh daer voorgaendelyck gestaen heeft eenen oliewintmeulen, den gonnen over vier a vijf jaeren is comen af te branden". Tot een realisatie van deze korenmolen is het echter nooit gekomen.

Aimé STROOBANTS

- Inventaris van de wind- en watermolens in de provincie Oost-Vlaanderen naar gegevens van het Archief van het Kadaster. Eerste aflevering. De arrondissementen Aalst en Dendermonde, in: Kultureel Jaarboek voor de provincie Oost-Vlaanderen, XIV, 1960, 3 (Gent, 1962) (niet vermeld)
- Herman Holemans, "Oostvlaamse wind- en watermolens. Kadastergegevens 1835-1990. Deel 3. Gemeenten G-H-I", Rotem, Studiekring Ons Molenheem, 2000, p. 37 (niet vermeld)
- Aimé Stroobants, Gemalen en geplet - Molens en maalderijen te Dendermonde in de 19de en 20ste eeuw, Dendermonde, Stedelijke Musea - Stadsarchief, 2005, p. 103-105.
- M. Bovyn, "Oliemolen "de Snek" te Grembergen", in: Gedenkschriften van de  Geschied- en Oudheidkundige Kring van Dendermonde, jg. 3, nr. 14, p. 191-192.
- Lieven Denewet, "Economische doorlichting van de Vlaamse oliemolens in 1764", Ons Heem, jg. 49, nr. 3-4 (themanummer olieslagmolens), 1995, p. 163.
- Lieven Denewet, "Vlaamse olieslagers in 1832", in: Ons Heem, jg. 49, nr. 3-4 (themanummer olieslagmolens), 1995, p. 175.