Oliemolen Van Kerkhove

De Oliemolen Van Kerkhove was een houten oliewindmolen achter de huisnummers 87-93 van de Molenstraat. We vinden hem aangeduid op de Ferrariskaart (ca. 1775) met het bruin symbool van een staakmolen.

Naast de windmolen stond een "oliepeerde Molen". Dat blijkt uit de staat van goed ten sterfhuize van Catharina Francisca van Hollenwinckel" van 26 april 1803. Olieslager Benoit Van Kerkhove was de eigenaar rond 1830. De staakoliemolen verdween in 1838.

Lieven DENEWET & Herman HOLEMANS

F. De Vos, "Onze Lokerse windmolens", in: De Stad Lokeren, 3-10-17 en 24 december 1960,
Inventaris van de wind- en watermolens in de provincie Oost-Vlaanderen naar gegevens van het Archief van het Kadaster. Derde aflevering. De arrondissementen Oudenaarde en Sint-Niklaas", in: Kultureel Jaarboek voor de provincie Oost-Vlaanderen, XVI, 1962, 2 (Gent, 1963)
Herman Holemans, "Oostvlaamse wind- en watermolens. Kadastergegevens 1835-1990. Deel 4. Gemeenten K-L", Opwijk, Studiekring Ons Molenheem, 2002.
Roland Meyfroot e.a., "Lokerse Molens", Ekeren, 2002, 82 p.
W. Smet, "Kijk op het Waasland", Nieuwkerken-Waas, 1976. W. Smet, "De Windmolens in het Waasland", Nieuwkerken-Waas, 1974.
Paul Huys, "Molens te Lokeren in 1769", De Souvereinen, XII, 1981, p. 101.