Molen van Kaaskerke

De Molen van Kaaskerke was een houten korenwindmolen aan de noordzijde van de Kaaskerkestraat (weg Diksmuide-Pervijze), ter hoogte van het huisnummer 15, op een 200-tal meter westwaarts van de IJzer.

De staakmolen werd opgericht in 1845, ondanks de geweigerde toestemming door de Bestendige Deputatie van de provincie West-Vlaanderen op 3 juli 1845. Na de bouw regulariseerde deze Bestendige Deputatie de toestand in haar zitting  van 17 januari 1846.

Opeenvolgende eigenaars:
- 1845, opbouw: (van de grond) Van Ghillewe-De Schepper Louis Stanislas, koopman te Diksmuide en (van het gebouw) Demeuninck Bernardus, molenaar te Kaaskerke
- later, erfenis: (van de grond): Van Ghillewe-De Schepper Louis Stanislas, de weduwe en de kinderen (overlijden van Louis Van Ghillewe)
- 20.03.1866, deling: (van de grond) de weduwe van Louis Van Ghillewe (notaris Steverlinck)
- 13.04.1868, verkoop: Annoot Joannes, brouwer en herbergier te Oudekapelle (notaris Steverlynck)
- 10.11.1887, verkoop: Ghyselen-Jansseune Karel, de weduwe, molenarin te Diksmuide (notaris Syoen)
- 08.10.1906, verkoop: Ghyselen-David Willem Karel, molenaar te Kaaskerke (notaris Baert)

De staakmolen werd in 1913 gesloopt. Indien hij was blijven staan, zou hij ongetwijfeld tijdens de eerste wereldoorlog vernield geworden zijn.

De laatste molenaar was Willem Ghyselen-David. Hij was de schoonbroer van Jules Vlaeminck-Ghyselen, molenaar op 't Reuzenmeulentje in Diksmuide

Lieven DENEWET & Herman HOLEMANS

Herman Holemans, West-Vlaamse wind- en watermolens. Kadastergegevens 1835-1980, Deel IV, Gemeenten K-L, Kinrooi, Studiekring Ons Molenheem, 1997.
Decoutere A., Kaaskerke met zijn oorlogsmonumenten en kapellen, in Den Dyzere, jg. 7, nr. 4, 1988, p. 4-46.
Demoen H., Het Diksmuidse van toen, Een verzameling beknopte historische gegevens, aangevuld met historische foto's en prentbriefkaarten, Brugge, 1984., p. 88-93.
Van Moen R.,Verslag van de gemeente Kaaskerke, 1952.