Stampkot Opsomer

Het Stampkot Opsomer (naar de olieslager) was een houten oliewindmolen aan de noordwestzijde van de Kemmelsweg (nr. 28), nabij de hoek met de Sittingbournelaan, tussen de Wittenhuisstraat en de Vaart Ieper-Komen, op 2,2 km ten zuiden van het stadscentrum.

De staakmolen werd voor 1729 opgericht.

We vinden hem aangeduid op:
- Massekaart (1729-1730)
- Ferrariskaart (ca. 1775) met het bruin symbool van een staakmolen onder de benaming "Blomme Molen"
- Topografische kaart van Ph. Vandermaelen (ca. 1850) met het algemeen windmolensymbool.

In 1829 was de molen in het bezit van de Ieperse bakker Karel Becuwe-Kopman, die in 1837 overleed. De windmolen bleef nog een tijdlang eigendom van zijn weduwe.
Bij akte verleden voor notaris Vandermeersch op 27 maart 1852 werd het "stampkot" verkocht aan Clement Opsomer, olieslagersknecht te Ieper. We vermoeden dat hij in die hoedanigheid reeds op de aangekochte molen werkte. In de Ieperse krant Le Propagateur van 25 juni 1851 verscheen een aankondiging  van de openbare verkoping (zie de bijlage).

De staakoliemolen werd in 1895 gesloopt. Hij stond dichtbij de Blommemolen (zie aldaar).

Lieven DENEWET & Herman HOLEMNAS

Landkaarten
Massekaart (1729-1730)
Ferrariskaart (ca. 1775)
Atlas der Buurtwegen (ca. 1844)
Topografische kaart Ph. Vandermaelen (ca. 1850)
Kadastrale kaart en legger P.C. Popp (ca. 1860)

Kranten
Le Propagateur, 25 juni 1851 (exemplaar in: Stadsarchief Ieper)

Werken
Herman Holemans, "Westvlaamse wind- en watermolens. Kadastergegevens 1835-1990. Deel III. Gemeenten H-J", Kinrooi, Studiekring Ons Molenheem, 1995.
John Verpaalen, "Molens van de frontstreek", Veurne, De Klaproos, 1995, p. 69-70.