Molen Misplon

De molen Deconinck of Misplon (naar de molenaars) was een houten graanwindmolen, type staakmolen met open voet op een wal, aan de oostzijde van de Rijselseweg (nr. 7), iets ten noorden van de kruising met de Kemmelse- en Komenseweg, op 1,5 km ten zuiden van het stadscentrum.

We vinden hem aangeduid met het bruin symbool van een staakmolen op de Ferrariskaart van ca. 1775, met het windmolensymbool op de kaart Vandermaelen (ca. 1850) en met een tekeningetje van een staakmolen met open voet op de kadastrale kaart van P.C. Popp (ca. 1860).

De molen bleef blijkbaar (grotendeels) gespaard tijdens de orkaan van 9 november 1800, terwijl twee staakmolens aan de overzijde van de Rijselseweg (de Mortier en de Carotmolen, zie aldaar) omwaaiden.

Opeenvolgende eigenaars sinds 1829:
- 1829, eigenaar: Vanderghote Dominicus, de weduwe, brouwster te Ieper
- 31.08.1835, verklaring: Mulle-Vanderghote Leo, brouwer te Ieper (notaris Meersseman)
- 1837, verkoop: Deconinck Jean François, molenaar te Menen
- 11.02.1856, erfenis: de kinderen (overlijden van Jean François Deconinck)
- 21.10.1885, verkoop: a) Deconinck Augustinus, molenaar te Ieper, b) Deconinck Désiré, c) Deconinck Emma en d) Deconinck Elisa (notaris Lambin)
- 22.10.1903, verkoop: Misplon-Leconte Camille, molenaar te Ieper (notaris Vandermeersch)

Op maandagnamiddag 12 oktober 1903, toen Camille Misplon de molen net verworven had, brak een wiek af door een hevige rukwind. Tijdens diezelfde storm waaide de nabijgelegen molen "De Mortier", gelegen aan de overkant van de Rijselseweg, omver.

Toen Camille Misplon omstreeks 1912 bij zijn staakmolen in Ieper een mechanische maalderij wou oprichten, werd expliciet gesteld dat het maalderijgebouw ofwel in metselwerk ofwel in ijzerplaat diende opgetrokken te worden en van een pannendak voorzien. Houten aanbouwsels en strodaken werden ten stelligste verboden. Voorts moest de schouw minstens 6 m boven de nok van het gebouw uitsteken en in ieder geval hoger reiken dan de hoogste gebouwen binnen een perimeter van 100 meter.

De staakmolen en de maalderij werden in 1914 vernield. Er is ons geen afbeelding van bekend.

Lieven DENEWET, Herman HOLEMANS & Aimé SMEYERS

Archieven
Provinciaal Archief Brugge, Hinderlijke bedrijven, A3-GB/1997-87-z. (bouw maalderij 1912)

Landkaarten
Massekaart (1729-1730)
Ferrariskaart (ca. 1775)
Atlas der Buurtwegen (ca. 1844)
Topografische kaart Ph. Vandermaelen (ca. 1850)
Kadastrale kaart P.C. Popp (ca. 1860)

Kranten
"Het Weekblad van Maldeghem en Zeeuwsch-Vlaanderen", Zondag, 18 october 1903, jg. 13, nr.42.

Werken
Herman Holemans, "Westvlaamse wind- en watermolens. Kadastergegevens 1835-1990. Deel III. Gemeenten H-J", Kinrooi, Studiekring Ons Molenheem, 1995.
Guido Vandermarliere, "Den 9de november 1800 - De groten tempeest", in: Doos Gazette, nr. 66, januari 2008, p. 1438-1440.
J. Beun, "De nalatenschap van Pieter Ludovicus Cuvelier, koster en schoolmeester in Reningelst", Aan de Schreven, XI, 1981, 1
Jos Desmet, "Zuidwestvlaamse tijdskroniek. Het 'memoriael van Reningelst' door koster P. Cuvelier, 1769-1814".
"Fragment (1797-1806) van een kroniek", in: Westhoek, XX, 2004, nr. 2-3-4 (kroniek van Van Houtte, die de storm foutief 23 november 1800 dateerde)
Kroniek van boer Vervot uit Steenvoorde