Oostmolen

De Oostmolen was een houten korenwindmolen aan de oostzijde  van de huidige  Jules de Troozlaan (nr. 3), tegenover de Onderwijsstraat, op 200 meter ten noordoosten van de kerk van Blankenberge.

De staakmolen werd opgericht in 1762, als tweede molen in Blankenberge, vanwege de vele klachten over de molenaar van de Westmolen en de bevolkingsgroei. Tegen de oprichting rees er protest van molenaar Van Keirsschaever die zich op zijn alleenrecht beriep. Een eigenaardigheid is dat de heer van Uitkerke zijn toestemming moest geven aan de Blankenbergse magistraat voor de oprichting van deze tweede windmolen.
De heer van Uitkerke bezat immers ook het maalrecht in de parochie Scharphout, dat in het begin van de 13de eeuw uit de oorspronkelijke parochie Uitkerke afgesplitst werd. Hij behield dit recht, nadat Scharphout stadsrechten verworven had en Blankenberge genoemd werd. De graaf van Vlaanderen bevestigde op 12 maart 1319 het molenrecht van de heerlijkheid van Uitkerke binnen Blankenberge.

De molen staat aangeduid op de Ferrariskaart van ca. 1775 met het bruin symbool van een staakmolen.

Rond 1830 was de staakmolen in het bezit van baron de Schietere de Lophem, eigenaar te Brugge.

De staakmolen waaide om op 5 oktober 1837. We lezen immers in de "Gazette van Gend" van 11 oktober 1837: "Den 5 dezer, des morgends, is den koorn-wind-molen van den genaemden Van Schiette te Blankenberge (West-Vlaenderen) omgewaeyd.”

De molen werd in 1838 als houten korenwindmolen herbouwd en werd na 1860 gesloopt.

Lieven DENEWET & Herman HOLEMANS

Archieven en landkaarten
Ferrariskaart (ca. 1775)
Atlas der Buurtwegen (ca. 1842)
Topografische kaart van Ph. Vandermaelen (ca. 1850)
Kadastrale kaart van P.C. Popp (ca. 1860)

Gedrukte bronnen
- Gazette van Gend, nr. 3438 van 11 oktober 1837 (molen omgewaaid).
E. Bilé, De straatnamen van Blankenberge, oorsprong en betekenis, Blankenberge, 1988, p. 118-119.
E. Bilé, Blankenberge. Een rijk verleden, een schone toekomst, Blankenberge, 1971.
E. Bilé, "Blankenberge door de eeuwen heen", s.l., 1967.
R. Boterberge, "Een tweede windmolen voor Blankennberge in 1766", Biekorf, jg. 86, 1986, 2? p. 172-179.
M. Coornaert, Uitkerke. De topografie, de geschiedenis en de toponomie van Uitkerke en Sint-Jans-op-de-Dijk tot omstreeks 1900, s.l.n.d, p. 105, 144.
G. Devent, Blankenberge, de memoires van een stad, Brugge, 1994.
Herman Holemans, Westvlaamse wind- en watermolens. Kadastergegevens 1835-1990. Deel 1. Gemeenten A-B, Kinrooi, Studiekring Ons Molenheem, 1993.
Hugo Lambrechts-Augustijns, "Vrije maalderij & banmolen in Uitkerke en Blankenberge", Molenecho's, XXIX, 2001, 4, p. 212-213.