Dessauvages Molen

Dessauvages watermolen was een watermolen aan de zuidzijde van de huidige Steelantstraat (die na de afbraak van de molen werd aangelegd), aan de westzijde van de Kwadestraat, tegenover Oudstrijderslaan, op de Babilliebeek. De watermolen maakte deel uit van een nu verdwenen boerderij.

Hij werd opgetrokken in 1875 door pachter Aloïs Dessauvage op de boerderij van de oude heerlijkheid van Wevickhove in de Armoedestraat.

Aanvankelijk was de molen ingericht als vlaswingelarij. Uit de expertise van 1875: "un petit bâtiment en briques contenant 4 méturis (zwingelwielen) à écanguer mue par un moulin à eau".

Vanaf 1887 werd hij gebruikt om olie te slaan en graan te malen. Uit de expertise van 1887: "le bâtiment, propriété du sieur Pierre Dessauvage est construit aux risques et périls du locataire Edmond Bonné).

Na de eerste wereldoorlog werd hij nog gebruikt om elektriciteit te maken voor de verlichting van het hof, maar niet meer om te malen, olie te slaan of vlas te zwingelen. Het metalen onderslagrad verdween reeds voor de tweede wereldoorlog.

Opeenvolgende eigenaars:
- 1875, opbouw: Bonné-Maes Louis, eigenaar te Kortrijk, op grond van Dessauvage Pieter, landbouwer te Rumbeke.
- 21.09.1880, deling: (van het gebouw) Bonné Edmond Henri Antoine, eigenaar te Kortrijk( notaris Crouckhants - nalatenschap van weduwe Maes)
- na 1887, erfenis: de erfgenamen (overlijden van Edmond Bonné)
- 17.07.1909, deling: de Warenghien Florent Edmond Lamoral, eigenaar te Douai (F) (notaris Vandeputte)
- later, erfenis: de Warenghien de Flory-Michel de Tretaigne Camille Edmond Charles, eigenaar te Douai (F) (overlijden van Florent de Warenghein)
- 08.10.1965, erfenis: de Warenghien de Flory-Michel de Tretaigne Camille Edmond Charles, de weduwe (voor vruchtgebruik) en b) de Warenghien de Flory-Lasnier de la Valette Gerard Amary Philippe Léon Benoit (voor naakte eigendom), eigenaar te Douai (F) (overlijden van Camille de Warenghien de Flory)

Het molengebouw, met zijn nog gedeeltelijk bewaarde inrichting, werd pas in 1994 gesloopt. De kollergang, de steenspil en het steenwiel verhuisden, onder impuls van molenliefhebber  Herman Vanhoutte uit Wevelgem, naar molen De Grote Macht te Moorsele, waar ze nu nog bewaard worden. De boerderij werd later afgebroken voor een verkaveling langsheen een nieuwe straat, de Steelantstraat. Het vroegere molenperceel wordt nu ingenomen door de tuin van een villa.

Lieven DENEWET, Joseph DELBAERE & Herman HOLEMANS

- Joseph Delbaere, De oude molens van Rumbeke, in: Park Rumbeke, Roeselare, 1937.
- Joseph Delbaere, Rumbeke door de eeuwen heen, (tentoonstellingskataloog),-windmolens, Rumbeke, 1961, p. 102-134.
- Herman Holemans, Westvlaamse wind- en watermolens. Kadastergegevens 1835-1990. Deel 7. Gemeenten P-R, Rotem, Studiekring Ons Molenheem, 2001.
- Lieven Denewet, Wind- en watermolens om vlas te zwingelen in West-Vlaanderen, in: Molinologie, nr. 7, 1997, p. 1-15.
- Lieven Denewet, Zwingelen met water- en windmolens in Vlaanderen, Molenecho's, 36, 2008, 3, p. 130-153.
- Luc Devliegher, De molens in West-Vlaanderen", Tielt/Weesp, 1984, p. 342-343 (Kunstpatrimonium van West-Vlaanderen, 9).
- Patrick Viaene, Industriële archeologie in België, Gent, 1990, p. 30.
Jozef Ameeuw, De molens van Wervickhove, De Gidsenkring, XX, 1982, nr. 2.
- Herman Vanhoutte, Gebedswake voor de watermolen van Rumbeke, vroegerer vlaszwingel- en latere graan- en oliemolen gesloopt, Molenecho's, XXII, 1994, 2.
- Pierre Mattelaer, De watermolens van het Leiegebied, De Leiegouw, jg. 2009.

Persberichten
Wordt enige Westvlaamse watermolen hersteld? Het Volk, 02.03.1978.
Wordt Dessauvage's watermolen hersteld? De Weekbode, 24.02.1978.