Leimolen

De zogenaamde Leedmolen of Leimolen was een houten korenwindmolen aan de oostzijde van de Zijdelingstraat (nr. 4).

Deze staakmolen werd voor het eerst wordt aangeduid op de Grote Kaart van het Brugse Vrije van Pieter Pourbus (1561-1571), We zien hem ook op de Massekaart (17229-1730) onder de benaming "Leen Molen", maar hij komt niet meer voor op de zgn. Ferrariskaart van ca. 1775. 

De staakmolen werd tussen 1730 en 1775 verplaatst naar de Dodepaardenstraat in Keiem (zie aldaar). Toch bleef de naam doorleven, o.m. in de zogenaamde "Leetmeulenbrugghe" (cf. Ferrariskaart) over de Vladslovaart, thans Molenbrug genaamd, en vooral met de huidige, iets meer zuidelijk gelegen Leimolenstraat.

Zie verder onder: Keien, Molen Avereyn

Lieven DENEWET

Landkaarten
Grote Kaart van het Brugse Vrije van Pieter Pourbus (verloren origineel 1561-1571)
Massekaart (1729-1730)
Ferrariskaart (ca. 1775)(niet meer aangeduid)

Werken
H. Missiaen & P. Vanneste m.m.v. F. Gherardts  & O. Scheir, Inventaris van het bouwkundig erfgoed, Provincie West-Vlaanderen, Gemeente Diksmuide, Deel I: Deelgemeenten Diksmuide, Beerst, Esen, Kaaskerke, Keiem en Lampernisse, Deel II: Deelgemeenten Leke, Nieuwkapelle, Oostkerke, Oudekapelle, Pervijze, Sint-Jacobskapelle, Stuivekenskerke, Vladslo en Woumen, Bouwen door de eeuwen heen in Vlaanderen WVL18", 2005.