Groenepoortmolen

De Groenepoortmolen was een houten korenwindmolen aan de zuidzijde van de Molenstraat (nr. 15), ter hoogte van de kruising van de Veurnestraat, op een kilometer ten westen van de kerk van Pervijze.

Naar de laatste molenaar ontstond de benaming Davids molen (molen David).

Een eerste vermelding dateert van 1624. We vermoeden dat de molen dan heropgericht was na de verwoesting tijdens de troebelen rond 1580.

We vinden de molen niet meer aangeduid op de Massekaart (1729-1730), maar wel op de Ferrariskaart van ca. 1775met het bruin symbool van een staakmolen  onder de benaming "Groene Poorte Molen".De molen staat eveneens aangeduid op de kadastrale kaart van P.C. Popp (ca. 1855) en op de opeenvolgende kaarten van het Militair Cartografisch Instituut (1861, 1883, 1911). De benaming "Molen Straet" is voor het eerst aangeduid op de kaart van 1861.

De molen stond ook bekend als de "Eversammolen", wellicht naar de abdij van Eversam (Stavele, Alveringem) die dan de (eerste) eigenaar ervan zou zijn geweest. De molen behoorde bij de hoeve "De Groene Poort" die dan abdijbezit was en na de eerste wereldoorlog werd herbouwd.

Eigenaars na 1830:
- voor 1834, eigenaar: Dekeyser Jan, de erfgenamen (erfgenamen: a) Dekeyser Charles, landbouwer te Schore, b) Dekeyser Jean, landbouwer te Oostende, c) Vermander-Dekeyser Joseph, landbouwer te Leffinge en d) Prophète-Dekeyser, landbouwer te Zevekote).
- 24.10.1843, verkoop: David Joannes, molenaar te Gravelines (F) (notaris Heyvaert - de huurder is Ghyselen Pierre, molenaar te Pervijze)
- later, erfenis: de erfgenamen (overlijden van Joannes David)
- 29.05.1856, verkoop: Zwaenepoel Norbertus Franciscus Louis, landbouwer te Zoetenaaie en b) (zijn latere echtgenote) Cavereel Isabella Rosalia, molenarin te Pervijze (notaris Biervliet)
- 20.05.1884, verkoop: David-Becue Emiel, molenaar te Pervijze (notaris Vandenberghe)
- 30.07.1889, verkoop: David-Vandenabeele Victor, landbouwer te Pervijze (notaris Vandenberghe)
- 21.04.1903, erfenis: en de kinderen (overlijden van vrouw Vandenabeele)
- 01.09.1903, verkoop: David-Malengier Victor, molenaar te Pervijze (notaris Vandenberghe)

Op 26 oktober 1914 werd de houten staakmolen door de Belgische troepen neergehaald. Ook de andere staakmolen van Pervijze werd in 1914 vernield.

Lieven DENEWET & Herman HOLEMNAS

Landkaarten
Massekaart (1729-1730) (niet aangeduid)
Ferrariskaart (ca. 1775)
Atlas der Buurtwegen (ca. 1844)
Topografische kaart van Ph. Vandermaelen (ca. 1850)
Kadastrale kaart van P.C. Popp (ca. 1860)
Kaarten van het Militair Cartografisch Instituut (1861, 1883, 1911)

Werken
Herman Demoen, "Het Diksmuidse van toen, Een verzameling beknopte historische gegevens, aangevuld met historische foto's en prentbriefkaarten", Brugge, 1984, p. 128-129.
H. Holemans, "Westvlaamse wind- en watermolens. Kadastergegevens 1835-1990. Deel 7. Gemeenten P-R", Rotem, 2001.
Bleyaert W., Vroeger is niet voorbij... De Grote oorlog in Pervijze, Aartrijke, 2000.
Burie L., Roels S., Pervijze, s.l., 1952 (iconografie).
Declerck H., Pervijze. Geschiedenis van Pervijze naderbij bekeken, in Rond den Beverinck, jg. 1, nr. 1, 2001, p. 12-14.
H. Missiaen & P. Vanneste m.m.v. F. Gherardts  & O. Scheir, Inventaris van het bouwkundig erfgoed, Provincie West-Vlaanderen, Gemeente Diksmuide, Deel I: Deelgemeenten Diksmuide, Beerst, Esen, Kaaskerke, Keiem en Lampernisse, Deel II: Deelgemeenten Leke, Nieuwkapelle, Oostkerke, Oudekapelle, Pervijze, Sint-Jacobskapelle, Stuivekenskerke, Vladslo en Woumen, Bouwen door de eeuwen heen in Vlaanderen WVL18", 2005.