Molen Borny

Deze staakmolen met drie zolders werd in 1863 opgetrokken op grond van het Bureel van Weldadigheid te Klemskerke door landbouwer Hubert Joseph Vanbesien uit Klemskerke. Molenaaar was Louwagie-Hubert (Hubert was een vaste molenaarsfamilie in Bredene en Wenduine). Vermoedelijk werd hiertoe een molen overgebracht uit de gemeente Bredene.

Opeenvolgende eigenaars:
- 1863, opbouw: (voor de grond) Bureel van Weldadigheid te Klemskerke en (voor het gebouw) Van Besien Hubert Josephus, landbouwer te Klemskerke
- later, erfenis: de weduwe (overlijden van Hubert Vanbesien)
- 22.09.1883, verkoop: Zwaenepoel-Vandenberghe Joannes Frans, landbouwer te Klemskerke (notaris Delanghe - "onlangs nieuw gebouwde koornwindmolen in hout")
- 11.05.1899, erfenis: de weduwe en de kinderen (overlijden van Joannes Zwaenepoel)
- 30.09.1910, verkoop: Borny-Vandenberghe Charles Louis, molenaar te Klemskerke (notaris Tanger)
- 14.02.1911, erfenis: de weduwe en de kinderen (overlijden van Charles Louis Borny)
- later, huwelijk: Vandenberghe Rosalie (weduwe Charles Louis Borny) hertrouwde met Couzyn Amand
- 13.10.1933, verkoop: Borny-Pockelé Georges Maurice, landbouwer te Klemskerke (notaris Tanger)

Na grote beschadiging door de stormvloed van 1953, stortte de molen tijdens een storm van 1954 in. Hij was reeds lang zo erg vervallen dat velen hem niet meer voor een windmolen konden aanzien.

De molen werd op 26 augustus 1943 beschermd als monument (Belgisch Staatsblad, 22.09.1943). Deze bescherming werd, na de vaststelling van de vaststelling van de verdwijning in 1954, bij koninklijk besluit van 28 maart 1956 opgeheven (Belgisch Staatsblad, 06.06.1956).

Het molenaarshuis zogenaamd "Molenrust" (nr. 11), zie een houten opschrift, is nog bewaard. Op de Ferrariskaart staat hier langs de straat een klein volume afgebeeld. In de huidige toestand een halfvrijstaande woning met gecementeerde gevel en versierd met geometrische motieven aangebracht tijdens het interbellum. Aanpalende schuur en stalling met tegen de gevel een bewaarde molensteen. Het erf waar vroeger de molen stond is toegankelijk via een metalen hek.

Lieven DENEWET & Herman HOLEMANS

Maurits Coornaert, "Een overzicht van de molens in het Noordvrije", in: Liber amicorum René De Keyser, Oostkerke, 1985, p. 43-78.
Herman Holemans, "Westvlaamse wind- en watermolens. Kadastergegevens 1835-1990. Deel 4. Gemeenten K-L", Kinrooi, 1997, p. 25-26.
Carlo Loontiens, "Les derniers moulins à vent dans l'arrondissement d'Ostende", Oostende,1939
Herman Holemans, "Kadastergegevens 1835-190. Deel 4. Gemeenten K-L", Kinrooi, Studiekring Ons Molenheem, 1997, p. 26;
C. Devyt, "Onze windmolens in 1954", Biekorf, 1954.
Germain Monteyne & Ronny Vandaele, "'t Blekt lijk Klemskerke tegen 't ongeweerte. Een duizendjarige dorpshistorie", Beernem, 2003.
Boterberghe R., Geschiedenis van de landelijke parochies Klemskerke-Vlissegem en van de badplaats De Haan, Brugge, 2000.
Vandenberghe E. e.a., De Haan opnieuw bekeken. Deel II, s.l., 1999.