Moulin de Hoboval

De Moulin d'Hoboval is een watermolen met metalen bovenslagrad op de beek Armlangs aan de rue de Hoboval nr. 2, op 1,3 kilomer ten zuidoosten van de kerk van Villers-le-Temple.

 de beek Armouwerd gebouwd in de 18e eeuw door de Sint-Jansorde van Jerusalem (opvolger van de Orde van de Tempeliers). Hij was voor zijn tijd een voorbeeld van technologie. Echter overleefde hij het tijdperk van de electriciteit niet en werd een middelgrote hoeve, met 150 runderen. In 2006 heeft het vee plaats geruimd voor  paarden: "Les Ecuries de la Salle", fokplaats voor sportpaarden en van enkele "Blondes d'Aquitaines".
's Zomers vinden er een aantal toeristische activiteiten plaats. Het natuurstenen gebouw staat dwars op de waterloop. Het metalen bovenslagrad verroest en de watergoot is gedeeltelijk verdwenen. Het gebouw zelf verkeert in goede toestand.

Deze molen is opgenomen in de "Inventaire du Patrimoine Rural". 

Lieven DENEWET

"Les Amis des Moulins", bulletin n° 15, juillet 2008.
"Merveilleux témoins du temps jadis... Moulins à vent. Moulins à eau en Hesbaye-Meuse-Condroz", ed. Hesbaye-Meuse-Condroz Tourisme, s.l.n.d., s.p.
Philippe Vander Maelen, "Dictionnaire géographique de la province de Liège", Bruxelles, 1831.
Henri Del Vaux de Fouron, "Dictionnaire géographique de la Province de Liège", Liège, Jeunehomme, 1841.
Charles Meerts, "Dictionnaire géographique et statistique du royaume de Belgique", Bruxelles, Vanderborght, 1845.
Hervé Hasquin e.a., "Commnunes de Belgique: dictionnaire d'histoire et de géographie administrative. Wallonie", 2 vol., Bruxelles, La Renaissance du livre, 1980-1983.
Herman Holemans, "Enquète auprès des communes de la Province de Liège", 1984, p. 118.
Lucien Simon, "Moulins de chez nous", Dison, Fondation Adolphe Hardy, 1992, p. 118-119.