De Watermolen was een getijwatermolen op de Havikdam (thans Zuidelijke Watergang). aan de westzijde van de huidige Gemaalweg.

De watermolen verdween  tijdens de Troebelen rond 1580. In 1584 werd de hele Wase-polder onder water gezet ter verdediging van Antwerpen. Eb en vloed kregen zo tot in 1609 vrij spel en er ontstonden diepe geulen die na het herstel van de dijken in het landschap achterbleven als kreken en wielen.

Tot in de twintigste eeuw was er nog de herberg "De Watermolen". Ook enkele huidige plaatsnamen herinneren nog aan de watermolen: de Watermolendijk (het noordelijk verlengstuk van de Gemaalweg) en het vrij recente pompstation De Watermolen.

Lieven DENEWET

Paul Van Paul, "De Belgische militaire onderwaterzettingen rond de Versterkte Plaatsen van Antwerpen in augustus en september 1914. Een historisch-geografische reconstructie", Vlaamse Overheid. Departement Mobiliteit en Openbare Werken. Waterbouwkundg Laboratorium, Digitale Drukkerij Vlaamse Overheid, 2014, 130 p. (80-82).

De Melkader die te Kallo in de Schelde uitmondt nabij het oude fort De Perel is de belangrijske waterloop van het Waasland.
De Melkader zorgt voor de afwateing van niet minder dan 8000 hectaren Scheldepolders, plus de hogere landen van Sint-Gillis-Waas, Vrasene, Beveren en Melsele. Al dat water passeert via drie serieuze duikersluizen naar de viiver. Van noord naar zuid zijn het de Stenen Sluis, de Sint-Pieterssluis en de Sint-Maulussluis.
De Melkader stroomopwaarts volgende vanaf de Schelde, splitst deze net voorbij Kallo in de (Noordelijke) Watergang van de Kreek, en de Zuidelijke Watergang. Die laatste werd later ontdubbeld door de aanleg van de Waterloop van de Hoge Landen (die een grotere capaciteit had) en die nu nog, vanaf de Vrasenebeek, verder naar Sint-Gillis-Waas loopt.
De Waterloop van de Kreek volgt de zogenaamde Dijk van de Kallosepolder richting Kieldracht waar hij aansluiting heeft op de Grote Geule.
De Grote Geule, een oude arm van de Schelde, is niet het eindpunt vann de Noordelijke Watergang maar enkel een verbreding van de waterloop. De Watergang kronkelt verder naar het zuidwesten richting De Klinge. Maar voor het dorp, bij de Rodemoerpolder, draait hij af naar het zuiden. Eens in de polder van Vrasene kronkelt hij opnieuw naar het oosten. De Watergang doorloopt daarbij de oude geulen van het Twaalf Gemet en het Sint-Jacobsgat en wordt nu Havinkdam genoemd. De waterloop komt uit bij het "cabaret" de Watermolen op de Vrasenedijk, een goede kilometer ten zuiden van het oud fort van Verrebroek (nu het Wijksken). Daar heeft het water verbinding met de Zuidelijke Watergang. Deze laatst komt eveneens van de Melkader bij Kallo. Hij loopt parallel en ten zuiden van de Beversedijk, richting fort van Verrebroek. Hier draait hij naar het zuiden en wordt de Vrasenebeek. De Melkader maakt een grote lus doorheen de polders om al het regenwater op te vangen en naar de drie sluizen van de Melkader af te voeren.

Paul Van Paul, "De Belgische militaire onderwaterzettingen rond de Versterkte Plaatsen van Antwerpen in augustus en september 1914. Een historisch-geografische reconstructie", Vlaamse Overheid. Departement Mobiliteit en Openbare Werken. Waterbouwkundg Laboratorium, Digitale Drukkerij Vlaamse Overheid, 2014, 130 p. (80-82).
Edmond Reyn, "Rijk polderland verdwenen onder baggerzand", Reyn&Partners, 2007/2013.
Rijkhard Van Gerven, "De Scheldepolders van de Linkeroever. Bijdrage tot de geschiedenis van Natuur-Land-Volk", 1977, 9 p.
J. Leper, "Kunstmatige inundaties in Maritiem Vlaanderen 1316-1945", Tongeren, Sint-Michiels, 1957.