De Molen van Romale was een watermolen, gebouwd op een stuk grond die ofwel aan het Sint-Lambertuskapittel ofwel aan het kapittel van het Heilig Kruis van Luik toebehoorde. De molenbeheerder moetst er 12 cijnspenningen en 9 mudden haver aan betalen.
Op 17 december 1460 werd de molen eigendom van de abdij van Vlierbeek. Leonard de Griboval verpachtte hem aan Mathieu Van Wesere, mits een jaarlijkse cijns van 4 mudden hard koren. Op dat ogenblik was er een graan- en een oliemolen.
De watermolen ging later naar de familie Van Halle.
De watermolen staakte zijn bedrijvigheid in 1574 op aanvraag van de eigenaars van de Viermolen te Zoutleeuw.

M.A. Duwaerts e.a., "De molens in Brabant", Brussel, Dienst voor Geschiedkundige en Folkloristische Opzoekingen van de Provincie Brabant, 1961;
Herman Holemans, "Kadastergegevens: 1835-1985. Brabantse wind- en watermolens. deel 4, p. 29: arrondissement Leuven (A-L)", Kinrooi, Studiekring 'Ons Molenheem', 1993;
A. Wauters, "Toponymie de la Hesbaye liégeoise, Canton de Léau", Wetteren, 1930 e.v., p. 81;
P. Kempeneers, "Zoutleeuw. Een toponymisch-geschiedkundige studie", Leuven, Instituut voor Naamkunde, Nomina geographica flandrica, Monografie XIX, 2003, 308 blz.