De "Moulin Meeus" was een graanwatermolen in de rue du Moulin, nabij Gaillemarde, op de Argentine, op 74,91 meter boven de zeespiegel. De Bestendige Deputatie van de provincie Brabant leverde op 17 september 1846 de bouwvergunning af aan Ferdinand de Meeus uit Brussel.

Opeenvolgende eigenaars:
- 1848, opbouw: de Meeus Ferdinand Philippe, bankdirecteur te Brussel
- later, erfenis: de kinderen
- 04.07.1876, deling: de Meeus Henriette Marie Joséphine, eigenares te Ohain (notaris Martroye)
- 16.07.1906, gift: de Meeus-Martini comte Louis Marie Eusébien, eigenaar te Liège (notaris Vergote)
- 20.06.1924, erfenis: a) de Meeus comte Ludovic Marie Eusébien, de weduwe (voor vruchtgebruik) (overlijden van Louis de Meeus)
- 15.07.1929, maatschappij: Société anonyme "Domaine d'Argenteuil", te Brussel (notaris Scheyven)
- 1930, verkoop: Tuck-Bruge William Hallam, ingenieur te Ukkel (notaris Cols)

De watermolen werd voor 1930 stilgelegd en geraakte in verval. Hij werd gedeeltelijk voor bewoning ingericht. Het gebouw werd vernield door een V1-bom die op 22 februari 1945 insloeg op het kasteeldomein van Argenteuil  (op amper 25 meter verwijderd). Eigenaar William Tuck, een ingenieur uit Ukkel, liet in juni 1946 nog enkele noodherstellingen uitvoeren door "les Entreprises Mayné" uit Ohain, zoals aan het dak en de schoorsteen, maar besloot even later het gebouw toch te slopen.

Lieven DENEWET & Herman HOLEMANS

Herman Holemans, "Kadastergegevens: 1835-1985. Brabantse wind- en watermolens. Deel 7: arrondissement Nijvel (F-O)", Kinrooi, Studiekring Ons Molenheem", 1998.
M.A. Duwaerts e.a., "De molens in Brabant", Brussel, Dienst voor Geschiedkundige en Folkloristische Opzoekingen van de Provincie Brabant, 1961.
Michel Verwilghen, "Le mythe d'Argenteuil. Demeure d'un couple royal", Bruxelles, Editions Racine, 2006.