De Molen van Holland (genoemd naar het gehucht Holland) was een houten korenwindmolen op de hoek van de Langestraat en de Raseveldstraat.

Het oprichtingsoctrooi werd op 26 februari 1786 door de Hertogin van Arenberg verleend aan Franciscus van Nuyvel (Van Nuffel). De molen werd gebouwd, maar Jacques Timmermans uit Oetingen beweerde in 1789 dat dit gebeurd was zonder voorafgaand octrooi. Deze Timmermans wilde immers op dezelfde plaats ook een windmolen bouwen. Eigenlijk bedoelde hij dat het zonder keizerlijk octrooi was: de toestemming was immers verleend door de Hertogin van Arenberg. Timmermans verkreeg wel een keizerlijk octrooi - op 9 juni 1788 - maar hij moest toch het onderspit delven: zijn molen kwam er niet...

Eigenaars na 1830:
- voor 1834, eigenaar: Van Nuvel Jan, molenaar te Herne
- later, eigenaar: Van den Daele Nicolas, zonder beroep te Brussel
- 12.04.1841, verkoop: Simmelon Theodoor, molenaar te Herfelingen (onderhandse akte)
- later, erfenis: de weduwe
- 23.07.1869, gift: Simmelon-Lamen Charles Louis, molenaar te Herfelingen (notaris Wielant)
- 27.07.1890, erfenis: de weduwe en kinderen (overlijden van Carolus Simmelon)
- 05.10.1892, gift: Simmelon-Vannepoel Reneé, molenaar te Galmaarden (notaris Deleener)

De standaardmolen was op het einde was uitgerust was met één ijzeren en één houten roede, een gietijzeren askop en drie steenkoppels: een Engels koppel en twee Franse koppels. Hij werd in 1920 gesloopt.

Lieven DENEWET & Herman HOLEMANS

Lieven DENEWET & Herman HOLEMANS

Le 9 juin 1788, Timmermans avait obtenu un octroi pour ériger un moulin à vent à moudre grains en la paroisse d'Erffelinghe, département d'Ath, à l'endroit nommé het Rasevelt ou het Kleyn Raseveld, terre d'un journel vingt verges tenant d'orient à Pierre Nieuwenbergh, d'occident au duc de Trouille et au nord au grand chemin qui conduit à Hal, à charge de six rasières de froment à la recette d'Ath.

Ou François Van Huevel (Van Huffel) a construit un moulin sans octroi prélable à l'endroit où il se proposait d'ériger le sien et le gouvernement n'a pas agi contre ce dernier. La demande de prolongation est motivée par la prétention du duc d'Aremberg sur le droit de vent et le coup d'eau en sa terre d'Enghien dont le village d'Erffelinghe fait partie et qui est en litige.

A la suite de la délibération du 11 aoüt 1789, le Conseil du Gouvermenemnt Général fait connaîte à Jacques Timmermans, d'Oetinghen, que l'empereur et roi le tint pour diligent dans la construction de son moulin et lui accorde la prolongation d'une année qu'il lui a demandée.

Il ne serait pas prudent de la part de ce particulier (Timmermans) qui se flatte probablement que ce procès sera jugé avant un an, de s'exposer à être interrompu au moment où il commercerait à faire travailler à la construction de son moulin.
Il y aurait à Herphelinghen 950 communiants et 500 enfants!

En 1789: un moulin à vent, par permission de 1788, à Van Uvel (Van Huffel). Redevance au duc d'Arenberg.

Jules DEWERT, "Les moulins du Hainaut. Arrondissement de Mons", Annales du Cercle d'histoire et d'archéologie de Baudour, t. 4, 1939, p. 1-202 (78).

---------------------------------

Advertentie in: De Belgische Molenaar, 10.04.1920
Te koop.
Alle deelen van een extra goeden windmolen, zooals ijzeren roede, twee bijna nieuwe houten roeden, ijzeren kop drie koppelen steenen, een Engelsche twee Fransche, nieuwe steenreep en een nieuwe gang, kammen, enz.
Adres: R. Similion
Herffelingen

Advertentie in: De Belgische Molenaar, 12.06.1920
Te koop aangeboden
den afbraak van een steenen en standaard molen waaronder roeden, steenen, wielen, kammen, en staven, 3 koppel fransche steenen, een koppel 17,2 koppel 19,2 stuks ijzeren assen koppen; welk gesloopt zullen worden einde deze maand en begin Juli de molens staan te Herffelingen enn te Mechelen.
Te bevragen bij de gebroeders Buijs te Helden Hollandsch Limburg of bij R. Simillion te Herffelingen of bij L. Meeussen Mechelen

----------------------------------

J.-F. Vinckx, De Molens van ’t Payottenland, in: Eigen Schoon en De Brabander, XIV 7, 1931, 7, p. 184 (Herfelingen Molen van Holland)

De molen van Holland, zo genaamd omdat hij op ’t gehucht Holland stond; ook, naar de naam van de eigenaar, “molen van Soumillon” geheten. Hij troonde naast de Langestraat, een grote baan tussen Herfelingen en Kester, Herfelingen, Oetingen en Vollezele. Beneden ligt Oetingen, W.-N., en de Zavelberg et ’t Bos van Vollezele valle, W., vlak onder uw ogen; daarachter piept de torenspits van de kerk van Tollenbeek.

René Soumillon, de laatste molenaar, was er zijn vader opgevolgd, die uit een maaldersfamilie afstamde. Zijn broeders bouwden een molen te Herne en een te St.-Lenaarts (Tollenbeek). 
René Soumillon liet in 1922 de molen afbreken, verkocht huis en hof aan Isidoor Danau en vertrok nar Sterrebeek.

(geen afbeelding)

Algemeen Rijksarchief Brussel, Conseil du gouvernement général, lias 1151, kaft 134 B, n° 9 (octrooi)
J.-F. Vinckx, De Molens van ’t Payottenland, in: Eigen Schoon en De Brabander, XIV 7, 1931, 7, p. 184 (Herfelingen Molen van Holland)
Bernard Roobaert, "Overzicht van de molens van de streek van Edingen met hun oudste vermeldingen", Molenecho's, XXIV, 1996, nr. 3-4, p. 116-180;
R. Billiet, "Enkele aardrijkskundige, historische en toponymische wetenswaardigheden over de gemeente Herne", in: Eigen Schoon en de Brabander, XLIII, 1960, p. 191-202;
Herman Holemans, "Kadastergegevens: 1835-1985. Brabantse wind- en watermolens. Deel 2: arrondissement Halle-Vilvoorde (A-L)", Kinrooi, Studiekring Ons Molenheem", 1991;
M.A. Duwaerts e.a., "De molens in Brabant", Brussel, Dienst voor Geschiedkundige en Folkloristische Opzoekingen van de Provincie Brabant, 1961;
B. Roobaert, "Een overzicht van de molens van het Oude Land van Edingen en hun oudste vermeldingen", in: "Het oude Land van Edingen en Omliggende, Herne, jg. XXI, 1993, nr. 2, p. 97-133, ill.
Roger Vannerom, Graanwindmolen te Herfelingen. De Karonjemolen, in: Het Oude Land van Edingen, IX, 1981, p. 93-109.
A. Roeykens, "De Kamsmolen. De oprichting van de eerste windmolen in Heikruis in de achttiende eeuw", in: Het Oude Land van Edingen en Omliggende, IV, 1976, 4, p. 233-238 en V, 1977, nr. 1, p. 25-30; nr. 3, 219-224; nr. 4, p. 281-287;
De Belgische Molenaar, 10.04.1920; 12.06.1920 (advertentie afbraak)
Jules Dewert, "Les moulins du Hainaut. Arrondissement de Mons", Annales du Cercle d'histoire et d'archéologie de Baudour, t. 4, 1939, p. 1-202 (78).