Oliemolen Standaert was een stenen oliewindmolen aan de Vaarttragel, tegen het kanaal Gent-Terneuzen. Hij werd voor 1789 opgericht.

Op donderdagen 17 en 24 september en 1 oktober 1789 werd in Zelzate een openbare verkoping gehouden in de herberg van sieur Jacobus Acke, genaamd “den Appel”, bij Zelzate-brug omtrent het Sas van Gend. Verkocht wordt: een schone korenwindmolen, dienende als oliestampkot, met nabijgelegen pakhuis, gestaan en gelegen in Zelzate op de oostzijde van de Sasse Vaart. Het gaat om de “enige oliewindmolen van drie uren in het rond” en dus zeer “favorabel” voor de koper, te meer omdat de molen in het voorbije seizoen is “gerepareerd en in staat gesteld”. Inlichtingen bij de landmeter en costumier J.B. Colpaert in “Wynckel” (= Sint-Kruis-Winkel).

Eigenaars na 1830:
- voor 1834, eigenaar: Acke Frans Emmanuel, koopman te Zelzate
- later, erfenis: de erfgenamen (overlijden van Frans Acke)
- 26.05.1840, verkoop: De Mul-Seghers Bernardus Eduardus, commissaris te Zelzate (notaris Vandewattijne)
- later, erfenis: de weduwe (overlijden van Bernard De Mul)
- 28.08.1849, verkoop: Standaert-Lybaert Eduard, ontvanger te Zelzate (notaris Vermeersch)
- 14.04.1851, erfenis: de weduwe en de minderjarige kinderen (overlijden van Eduard Standaert)
- 08.09.1858, deling: Standaert-Lybaert Eduard, de weduwe Sophie, eigenares te Zelzate (notaris Claeys)
- 21.11.1876, verkoop: Domeinen van de Staat (vonnis - "terrain, sur le fonds se trouve un moulin à vent")

Notaris Vermeersch uit Ertvelde verkocht in 1849 uit de hand "een schoon woonhuys, steenen Olie-Wind-Molen, Magazynen, met een tweede huys, magazynen en 26 aren grond", te Zelzate, "tegen het Kanal (sic) van Terneuzen". Deze advertentie in de Gazette van Gend van 30 maart 1849 werd in juli hernomen, met enige bijkomende informatie, namelijk dat de oliemolen "tevens geschikt is voor Graen-molen", dat de vermelde gebouwen gebruikt zijn door de weduwe De Mol en de administratie der douanen, dat de verkoop ten overstaan van de vrederechter van Assenede plaats zal hebben in het Estaminet in Zelzate.

De oliewindmolen werd in 1876 onteigend door de staat, waarna de afbraak volgde in 1877.

Lieven DENEWET & Herman HOLEMANS

Gazette van Gend, van 14, 21 en 28 september 1789
Zelzate - Verkoping van een windmolen (nu oliestampkot) Op donderdagen 17 en 24 september en 1 oktober 1789 wordt in Zelzate een openbare verkoping gehouden in de herberg van sieur Jacobus Acke, genaamd “den Appel”, bij Zelzate-brug omtrent het Sas van Gend. Verkocht wordt: een schone korenwindmolen, dienende als oliestampkot, met nabijgelegen pakhuis, gestaan en gelegen in Zelzate op de oostzijde van de Sasse Vaart. Het gaat om de “enige oliewindmolen van drie uren in het rond” en dus zeer “favorabel” voor de koper, te meer omdat de molen in het voorbije seizoen is “gerepareerd en in staat gesteld”. Inlichtingen bij de landmeter en costumier J.B. Colpaert in “Wynckel” (= Sint-Kruis-Winkel).

Gazette van Gend, van 14, 21 en 28 september 1789.
Gazette van Gent, nr. 6197 van 20 maart, nr. 5241 van 13 juli en nr. 5242 van 15 juli 1849 (verkoopsadvertentie).
Antoine Roegiers, "De molens van Zelzate", in: De Turfsteker, Viermaandelijks tijdschrift van de Heemkundige Kring Selsaete, VIII, 2003, 1, p. 20 e.v., ill.
"Inventaris van de wind- en watermolens in de provincie Oost-Vlaanderen naar gegevens van het Archief van het Kadaster. De arrondissementen Eeklo en Gent", in: Kultureel Jaarboek voor de provincie Oost-Vlaanderen, XV, 1961, 2 (Gent, 1962);
H. Holemans, "Oostvlaamse wind- en watermolens. Kadastergegevens 1835-1990. Deel 8. Gemeenten U-Z", Opwijk, Studiekring "Ons Molenheem", Opwijk, 2008.
Paul Huys, "Molensprokkelingen van anderhalve eeuw gelegen", Molenecho's, jg. 30, 2002, 1, p. 50-53 (51).