De Daknammolen was een houten korenwindmolen aan de Daknammolenstraat 85.
De staakmolen werd voor 1742 opgericht.

Hij wordt afgebeeld op de Ferrariskaart van ca. 1775 met het bruin symbool van een staakmolen.

Uit het proces-verbaal van afpaling van de gemeente Daknam uit 1822:
"moulin à vent appartenant à Eugène De Buyl à Lokeren, situé section unique n° 593 du plan. evenu brut: f. 165".
De windmolen werd in 1834 ondergebracht in klasse 1, met een kadastraal inkomen van 248 frank.

Eigenaars na 1820
- 1822: Buyle-De Caluwé Eugène, molenaar te Lokeren
- voor 1834, eigenaar: Buyle Eugène, de weduwe en de kinderen, molenaars te Lokeren
- 04.08.1872, erfenis: de kinderen, waaronder Charles (overlijden van de weduwe De Caluwé van Eugène Buyle)
- 01.07.1892, verkoop: Van Damme Pauline (echtgenote gescheiden bij lijve en van goederen van Van Nieuwenhuyze Jan-Baptist, molenaarsknecht te Sinaai), molenarin te Lokeren (notaris Back - graanmolen door wind en stoom - het molenhuis staat in Lokeren)
- 30.09.1896, verkoop: De Caluwé-Raes Victor, molenaar te Lokeren (notaris Back)
- 02.07.1914, verkoop: Van Hoeymissen Emile Maurice, zonder beroep te Lokeren (notaris Lijssens)

Rond 1892 werd een stoommachine toegevoegd, maar er werd ook nog met windkracht gemalen. De staakmolen werd in 1915 gesloopt.

Op de hoek van de Karrestraat-Kriktestraat te Lokeren stond vroeger de herberg "Het Zwart schaap". Na een tijd als stal en bergplaats te zijn gebruikt verdween het gebouw. Daarmee verdween ook de "engelbewaader". Deze houten balk met als versiering een engelenkop, diende in de zijgevel van de herberg als latei van een klein venstertje. Algemeen wordt aangenomen dat de balk afkomstig was van de gesloopte Daknammolen. Waar de balk in de molen te vinden was is niet meer te achterhalen en tot nu toe zijn er geen afbeeldingen van deze molen gevonden.
De molenstenen van de verdwenen molen werden gebruikt als fundament van een hoeve in de Sinaaistraat 1 te Lokeren. Ze werden in juli 1993 teruggevonden bij een grondige renovatie van de hoeve.

Lieven DENEWET & Herman HOLEMANS

Marcel Pieters, "Bijdrage tot de geschiedenis van de Daknammolen", De Souvereinen, XVII, 1986, p. 47 e.v.
Marcel Pieters, "Twee uit Daknammolen afkomstige molenstenen teruggevonden", De Souvereinen, XXIV, 1993, p. 148-149.
F. De Vos, "Onze Lokerse windmolens", in: De Stad Lokeren, 3-10-17 en 24 december 1960,
Inventaris van de wind- en watermolens in de provincie Oost-Vlaanderen naar gegevens van het Archief van het Kadaster. Derde aflevering. De arrondissementen Oudenaarde en Sint-Niklaas", in: Kultureel Jaarboek voor de provincie Oost-Vlaanderen, XVI, 1962, 2 (Gent, 1963);
Herman Holemans, "Oostvlaamse wind- en watermolens. Kadastergegevens 1835-1990. Deel 4. Gemeenten K-L", Opwijk, Studiekring Ons Molenheem, 2002
Roland Meyfroot e.a., "Lokerse Molens", Ekeren, 2002, 82 p.
Paul Huys, "Molens te Lokeren in 1769", De Souvereinen, XII, 1981, p. 101.
Mailbericht Hugo De backer, 08.03.2014.