In 1851 bouwde Franciscus Mabesoone-Bogaert, fabrikant, een windkorenmolen op perceel B 796. Hij was eigenaar van een “fabryk voor vermicelli en macaronie” op het nabijgelegen perceel B 782e. Het kan een stenen molen of een staakmolen op torenkot geweest zijn.

De molen stond dus langs de toenmalige Vestingstraat die er een scherpe bocht maakt rond een vroeger bastion. Op de eerste officiële stafkaart uit 1861 vinden we in dit gebied een windmolen terug. Deze plaats komt overeen met de hoek van het Graaf Visartpark en de Maria van Bourgondiëlaan, dus op de oever van het in 1899 gegraven afleidingskanaal. Op eerdere of latere kaarten vinden we van deze molen echter geen sporen terug.

Franciscus Mabesoone overleed op 12 mei 1868 op 68-jarige leeftijd. De kinderen Leon en Palmyre Mabesoone erfden het complex. In 1875 werd de molen afgebroken en geraakte het perceel verkaveld . Er verrezen 13 kleine arbeiderswoningen, waarvan 7 op het perceel van de vroegere molen en 4 op het perceel van de fabriek. In 1899 werd het afleidingskanaal gegraven tussen 2 groepjes arbeiderswoningen.

Tot 1901 behoorde een stukje van het huidige Kristus-Koning tot de gemeente Sint-Andries. Grosso modo komt dit gebied overeen met het huidige Graaf Visartpark en de straten Karel De Stoutelaan en de Maria Van Bourgondiëlaan, alsook de Canadabrug. Met het graven van het afleidingskanaal in1899 inhet kader van het ontwerp Stübben met de aanleg van Kristus-Koning, werd dit gebiedje afgezonderd van Sint-Andries en werd het op 28 augustus 1901 definitief bij de stad Brugge ingelijfd.

Op een foto (zie hierna) zien we de toestand van de omgeving rond 1900. De foto werd genomen vanaf de Guldenvlieslaan bij de Bloedput naar het westen. Op de voorgrond zien we de Smedenvest (tussen de huidige Bevrijdingslaan en de Karel De Stoutelaan), links de spoorweg naar Oostende met het spoorweghuis (nu Bevrijdingslaan), centraal het “Hospice Prince Albert” (voordien de fabriek van Mabesoone) en 4 arbeiderswoningen, vervolgens het in 1899 gegraven afleidingskanaal rond Kristus-Koning en rechts de 7 arbeiderswoningen. Bemerk het nog ongerepte landschap in het noorden van Sint-Andries en het latere Kristus Koning, amper 100 jaar geleden !

Jos DEMAREE & Joseph CORNELISSIS

Demarée Jos & Cornelissis Joseph, De molens van Sint-Andries, Brugs Ommeland, XLIV, 2004,  2,  p. 85-108; 3, p. 131-144
Herman Holemans, West-Vlaamse wind- en watermolens. Kadastergegevens 1835-1990. Deel 7. Gemeenten S-U, Opwijk, Studiekring Ons Molenheem, 2003.