De Houten Willebroekenaar was een houten korenwindmolen, gelegen dicht bij het centrum, aan de zuidzijde van de Stationsstraat (nr. 21), op de hoek met de Guido Gezellestraat (de vroegere Nokkestraat)(nr. 53), waar het molenhuis gelegen was.

De standaardmolen werd rond 1800 (in ieder geval voor 1806) opgericht. De aanvrager van de bouwvergunning was de weduwe Maria Josepha Van den Bogaert, rentenierster (haar overleden echtgenoot Joos was haar erflater).

We vinden hem aangeduid in de Atlas der Buurtwegen (ca. 1842), op de topografische kaart van Vandermaelen (cva. 1850) en de kadastrale kaart van P.C. Popp (ca. 1855).

Kadastrale beschrijving uit 1831: "standergraenwindmolens (met B504) windgunstig gelegen bij het dorp en in goeden staet, hebbende ieder eenen omgang en twee paar steenen, welke niet gelijktijdig kunnen gebezigd worden. De eerste is in het jaar 1819 verhuurt geweest en de netto opbrengst van de huurpijs beloopt f. 300)."

Rond 1830 behoorde de molen toe aan molenaar Alexander Carolus Van Noten, molenaar te Willebroek.

De molen werd in 1842 verkocht aan de gebroeders Jan Baptist Joos, koopman in wijn, en Emmanuel Joos, kanunnik te Mechelen. Emmauel Joos liet op 8 oktober 1845 zijn deel over aan zijn broer Jan Baptist Joost, maar door diens overlijden op 8 december van dat jaar, kwam de molen wederom in zijn handen.

De molen, het molenhuis en afhankelijkheden werden te koop aangeboden en op 2 oktober 1851 werd Jeanna Ermens, weduwe van Jan Frans Slachmuylders, molenarin te Willebroek, de nieuwe eigenares (notarissen Peeters en De Keersmaecker)
Bij haar overlijden op 12 november 1871 kwamen haar bezittingen toe aan haar dochter Colette Slachmuylders, gehuwd met Jan Victor Maes, molenaar te Willebroek. Laatstgenoemde overleed op 2 oktober 1880.
De weduwe Colette Maes-Slachmuylders schonk op 26 januari 1885 "de geheelheid van een huis, schuur met stallingen, windmolen, erve, hof en andere aanhorigheden tegen den ijzeren weg van Boom naar Brussel" aan Corneel Jozef Edmond Maes-Van Horenbeeck, molenaar te Willebroek (notaris Peeters).

In 1911 werd de molen te koop aangeboden in het vakblad De Belgsische Molenaar. In 1912 werd hij verkocht en verplaatst naar het Brabantse Bunsbeek, om er de afgebrande windmolen te vervangen.

Lieven DENEWET & Herman HOLEMANS

Uitgegeven bron
De Belgsiche Molenaar, nr. 41, 1912 (verkoopsadvertentie)

Werken
H. Holemans & P. Lemmens, "Molens van Klein-Brabant, Mechelen en de Rupelstreek", Nieuwkerken-Waas, Ten Bos, 1987, p. 90-91.
H. Holemans, "Wind- en watermolens van de provincie Antwerpen. Kadastergegevens 1835-1990. Deel 3. Gemeenten P-Z", Opwijk, Studiekring Ons Molenheem, 2011, p. 58-59.
H. Thys, "Molens in het arrondissement Mechelen, circa 1865-1870", in Heemkundig Handboekje voor de Antwerpse Kempen, Borgerhout, jg. 14, 1966, p. 3-14.
P. Lemmens, "Molenoverzicht uit het arrondissement Mechelen van 1830 tot heden", Borgerhout, 1963. Overdruk uit het Heemkundig handboekje voor de Antwerpse randgemeenten, 1963, X, nummer 4.
K. De Decker, "Willebroek in oude prentkaarten", Zaltbommel, 1976.
K. De Decker, "Kent u ze nog... de Willebroekenaars", Zaltbommel, 1977.
K. De Decker, "Nieuw Willebroek in oude prentkaarten", Zaltbommel, 1977.
J. De Keersmaecker, "Klein Willebroek, Schippersdorp", Antwerpen, 1979.
A. Duwaerts e.a., "De molens in Brabant", Brussel, 1961.
G. Roggeman, "Archief voor Famiiekunde - Notariaat Willebroek.
A. Wauters, "Histoire des environs de Bruxelles", I-II-III, Brussel, 1855.
Landboek van Klein-Brabant en omgeving van de Abdij St.-Bernards, in: Heemkring Klein-Brabant, XVII, 1984.