Ten Bellinckmolen" was een houten korenwindmolen op molendam. De staakmolen werd op een kaart van 1634-35 (Rijksarchief Gent, Kaarten en plans, 497) op een kaart van 1768 (Rijksarchief Gent, Kaarten en plans, 1015) en op de Ferrariskaart (1771-1778) aangeduid als molen van Deftinge.

Eigenaars na 1830:
- voor 1834, eigenaar: Van der Stockt Jan, de erfgenamen (= Van der Stockt Jan-Baptist en consoorten)
- 23.10.1840, deling: Van der Stockt-Campen Pieter Joannes, molenaar te Deftinge (notaris Minnaert - houten graanwindmolen)
- 31.12.1880  deling: Van der Stockt-De Cremer August, molenaar, later landbouwer, ten tenslotte meelverkoper te Deftinge (notaris Deruyver)

De staakmolen werd in 1912 nog vernieuwd, maar werd in 1926 gesloopt. Er werd verder gemalen met de mechanische maalderij.

Na de afgraving van de molendam werd het maaldershuis gebouwd in 1927. Het is een burgerhuis met voortuin. Dubbelhuis van drie traveeën en twee bouwlagen onder pannen zadeldak. Lijstgevel van machinale baksteen met geglazuurde siermotieven. Muuropeningen bewaren I-lateien met rozetten doch bij aan de gang zijnde vernieuwingswerken houtwerk gewijzigd.

Aan de straat palend maalderijgebouw, laatst zogenaamd "Molens De Turck"; omvat in het centrale deel de aanvankelijke mechanische maalderij van drie traveeën met zolderverdieping uit 1912, verhoogd en aan weerszijden uitgebreid in de eerste helft van de 20ste eeuw. Later nog herhaaldelijk vergroot. Machinepark van industriële maalderij in de jaren 1960 door De Vos R. (mulder sinds 1956) vernieuwd. In 1975 verkocht aan J. De Turck en in werking tot 1996.

Architecturale en technische beschrijving van de maalderij (Afdeling Onroerend Erfgoed)Kleinschalig industrieel gebouw van twee bouwlagen met zolderverdieping, hoofdvolume onder verspringende zadeldaken (golfplaten, nok parallel met de straat). Merendeels gewitte bakstenen voorgevel. Getrapt zolderlaadvenster boven centrale poort. Heilig Hartbeeld in toegevoegde omlijste gevelnis tussen twee schuiflaaddeuren op bovenverdieping.
Reeds gedeeltelijk verdwenen machinepark omvat onder andere nog een kuismachine met label "O. Meyer & Cie / Ateliers de Constructions / Soleure - Suisse"; cilindermolen, planzichter, mengvat, Jacobsladder, luiwerk, een steenkoppel.

Het burgershuis en de maalderij zijn opgenomen in de vastgestelde inventaris van het bouwkundig erfgoed.

Mieke Verbeeck

Archieven
Rijksarchief Gent, Kaarten en plans, nr. 497 (1634-'35)
Rijksarchief Gent, Kaarten en plans, nr. 1015 (1768)
Rijksarchief Gent, Kaarten en plans, nr. 1550 (1786)
Rijksarchief Gent, Raad van Vlaandeen, nr. 30.890 (correspndentie der fiscalen - zomder 1786), dossier d.d. 6 juli 1786.

Werken
E. Soens, "De Abdij van Sint-Adriaan te Geeraardsbergen. Haar Pachthoven en Molens", in: Annalen van den Oudheidkundigen Kring van de Stad en het voormalig Land van Aelst, X, 1914.
Paul Huys, "Molens in en rond Geraardsbergen in 1786. Naar aanleiding van een betwiste oprichting van een windmolen te Overboelare", Molenecho's, jg. 26, 1998, nr. 1, p. 26-30.
Inventaris van de wind- en watermolens in de provincie Oostvlaanderen, (Kultureel Jaarboek voor de provincie Oostvlaanderen 1962, Tweede Band, XVI, 1963, p. 9-10).
Lierde  vroeger, de dorpen waarin wij kinderen waren, Projectgroep Cultuur Lierde,  1992.
Vandeputte J. L. Th., De molens van het arrondissement Oudenaarde, Uit hun geschiedenis,Oudenaarde, 1974, p. 131.
Herman Holemans, "Oostvlaamse wind- en watermolens. Kadastergegevens 1835-1990. Deel 2. Gemeenten D-E", Rotem, Studiekring Ons Molenheem, 1998.
Mieke Verbeeck e.a., Inventaris van het bouwkundig erfgoed, Provincie Oost-Vlaanderen, Gemeenten: Brakel, Horebeke, Kruishoutem, Lierde, Zingem en Zwalm, Bouwen door de eeuwen heen in Vlaanderen 15N4,