De Olieslager was een houten graan- en oliewindmolen aan de noordzijde van de IJzerlaan (nr. 71), de vroegere Weststraat, naast de verdwenen herberg "Den Olieslager", op het halve kilometer ten westen van het stadscentrum.

De molen werd voor 1750 gebouwd. Hij staat aangeduid op de Ferrariskaart (ca. 1775) met een bruin symbool van een staakmolen, in de Atlas der Buurtwegen (ca. 1844) en op de topografische kaart van Vandermaelen (ca. 1850).

Eigenaars na 1830:
- voor 1834, eigenaar: Spyns Henricus, molenaar te Diksmuide
- 29.03.1870, deling: Spyns Franciscus en consoorten, molenaar te Diksmiude (notaris Wauters)
- 02.01.1873 verkoop: Vermeersch Franciscus, molenaar te Diksmuide (notaris Wauters)
- 26.10.1885, verkoop: Eben-Beyen Pieter Jan Frans, handelaar te Diksmuide (notaris Wauters)

De laatste molenaar was Francis Vermeersch van Oudekapelle. Hij verkocht de molen in 1885 aan de Diksmuidse handelaar Pieter Jan Eben.

De driezolder-staakmolen werd in 1886 gesloopt.

Lieven DENEWET & Herman HOLEMANS

Archieven
Plan van Diksmuide (1613)
Figuratieve stadsplan van Martinus Haecke (1716) (stadhuis Diksmuide)
Kopie van Jan Mergaert, "Caerte Figurative van de stadt van Dixmude" (1752-1753)

Uitgegeven bronnen
Plan van Deventer (ca. 1550)
Ferrariskaart (ca. 1775)
Atlas der Buurtwegen (ca. 1844)
Topografische kaart van Vandermaelen (ca. 1850)
Kadastrale kaart van P.C. Popp (ca. 1860)

Werken
Herman Holemans, "Westvlaamse wind- en watermolens. Kadastergegevens 1835-1990. Deel 2. Gemeenten D-G", Kinrooi, Studiekring Ons Molenheem, 1994, p. 21-22.
H. Missiaen & P. Vanneste m.m.v. F. Gherardts  & O. Scheir, Inventaris van het bouwkundig erfgoed, Provincie West-Vlaanderen, Gemeente Diksmuide, Deel I: Deelgemeenten Diksmuide, Beerst, Esen, Kaaskerke, Keiem en Lampernisse, Deel II: Deelgemeenten Leke, Nieuwkapelle, Oostkerke, Oudekapelle, Pervijze, Sint-Jacobskapelle, Stuivekenskerke, Vladslo en Woumen, Bouwen door de eeuwen heen in Vlaanderen WVL18", 2005.